بررسي نتايج درمان جراحي اتواسكلروزيس

چکیده

زمينه و اهداف: اتواسكلروزيس علت شايع كاهش شنوائي انتقالي در افراد واقع در سنين 15 تا 50 سالگي است. درمان اتواسكلروز به ميزان زيادي محدود به تلاشهاي جراحي براي اصلاح كاهش شنوائي انتقالي است. استاپدكتومي و ا ستاپدوتومي تكنيك‌هاي جراحي شايع براي اتواسكلروز باليني بوده و ميزان موفقيت بالايي دارند. هدف اين مطالعه بررسي نتايج درمان جراحي اتواسكلروز مي‌باشد. روش بررسي: ما مطالعه مقطعي روي 50 بيمار كه تحت جراحي اتواسكلروز قرار گرفته بودند انجام داديم. از اين 50 بيمار 39 بيمار در بيمارستان امير اعلم تهران و 11 مورد در بيمارستان امام خميني تبريز توسط يك جراح عمل شده بودند كه 32 مورد استاپدوتومي و 18 مورد استاپدكتومي بود. يافته‌ها: 32% بيماران قبل از عمل داراي شكاف هوا - استخوان بيشتر ازdB40 بودند كه پس از عمل در 76% موارد به كمتر يا مساويdB10 و در 92% موارد به كمتر يا مساوي dB20 رسيد. مقدار متوسط بسته شدن شكاف هوا – استخوان در ميانگين فركانسهاي گفتاري dB4/28 بود. كمترين مقدار بسته شدن شكاف هوا- استخوانdB 66/15 و در فركانس Hz4000 و بيشترين مقدار آن dB2/34 و در فركانس Hz 500 بود. بين نوع عمل و همچنين مشكلات و عوارض حين عمل و بسته شدن شكاف هوا- استخوان ارتباط معني‌دار آماري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: بسته شدن شكاف هوا – استخوان بعد از جراحي در همه فركانسها به ميزان مناسبي وجود داشت و در فركانسهاي پائين‌تر، بيشتر بود. ارتباط نزديكي بين مقدار شكاف هوا- استخوان قبل و بعد از عمل در همه فركانسها وجود داشت. هر چه شكاف هوا- استخوان قبل از عمل بيشتر، بسته شدن آن بعد از عمل نيز بيشتر بود.