اثر پين افقي در مقاومت به شكست دندانهاي درمان ريشه شده و ترميم شده با كامپوزيت

چکیده

زمينه و اهداف: ترميم دندانهاي درمان ريشه شده توسط درماني ساده، كم هزينه و قابل انجام در كوتاه مدت يکي از مشکلات مبتلا به روز در دندانپزشکي ميباشد. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر پين هاي افقي در مقاومت به شكست دندانهاي پره‌مولر فك بالا به دنبال درمان ريشه و ترميم مستقيم با كامپوزيت بود. روش بررسي: در اين مطالعه 48 پره مولر ماگزيلاي سالم انساني، بدون ترک، با اپكس بسته و كشيده شده به دلايل ارتودنسي، بطور تصادفي به 3 گروه 16 تايي به ترتيب زير توزيع شدند: گروه 1 : دندانهاي سالم (تراش نخورده) گروه 2 : ترميم كامپوزيتي دندان بدون پين افقي گروه 3 : ترميم كامپوزيتي دندان با دو عدد پين افقي در كاسپ باكال در گروهـهاي 2 و 3، پـس از تهيـة حفــرة دستـرسي استاندارد و درمـان ريشـه، تراش به نحـوي انجــام شـد كه تنـها كاسـپ باكال با ضـخامـت 3 ميلي متر در سطح height of contour حفظ گردد. كاسـپ پالاتال تا 5/1 ميلـي‌متر كـرونـالي‌تر از CEJ (cementoenamel junction) كوتاه شد. پس از انجام ترموسايكلينگ، نمونه‌ها تحت نيروي فشاري تا لحظة شكست قرار گرفتند. تمامي داده‌ها تحت آناليز آماري ANOVA one-way و آزمون تعقيبي Tukey قرارگرفتند. جهت بررسي نوع شکستگي از آزمون Chi-Square استفاده شد. يافته ها: ميانگين مقاومت به شكست در گروههاي 1 تا 3 به ترتيب از راست به چپ 179  59/689 ، 119  86/632 ، 168 49/533 نيوتن بود. بين گروههاي 1 و 3 اختلاف معني‌دار بود (05/0p<). از لحاظ نوع شكستگي، بيشترين تعداد شكستگي مطلوب(شكستگي‌هايي كه بالا و يا در حد CEJ يا كمتر از 1 ميلي‌متر زيـر CEJ باشند ) در گروه 1 و كمترين تعداد شكستگي مطلوب در گروه 3 مشاهده شد. نتيجه‌گيري: 1) استفاده از كامپوزيت به همراه عوامل باندينگ عاجي جهت ترميم دندانهاي پره مولر درمان ريشه شده در فك بالاسبب افزايش مقاومت به شکست شد.2) استفاده از پين افقي باعث كاهش معني‌داري در مقاومت به شكست شد. 3) كاربرد پين افقي، تأثيري درايجادالگوي شكستگي مطلوب در دندانها نداشت.