بررسي تغييرات الکترودياگنوستيک در بيماران با كم كاري تحت باليني تيروئيد

چکیده

زمينه و اهداف: نوروپاتي محيطي و اختلالات الکترودياگنوستيک در کم کاري تيروئيد به خوبي نشان داده شده است. اما در مورد اثر کم کاري تحت باليني تيروئيد بر روي عملکرد اعصاب محيطي توافق وجود ندارد. اين مطالعه براي بررسي اثر کم کاري تحت باليني تيروئيد بر روي عملکرد اعصاب محيطي و بررسي تغييرات الکترودياگنوستيک آن انجام گرفت. روش بررسي: 28 ( 56 اندام ) بيمار کم کاري تحت باليني تيروئيد شامل 25 زن و 3 مرد با سن متوسط 87/6 ± 07/46 و 30 ( 60 اندام) فرد نرمال شامل 27 زن و 3 مرد با سن متوسط 68/8 ±45 ، که قبلا سابقه ي بيماري تيروئيدي نداشتند و از لحاظ سن و جنس همسان سازي شده بودند انتخاب گرديدند. هيچ کدام از بيماران وگروه کنترل سابقه ي ديابت، بيماري هاي عصبي عضلاني، حاملگي، داروها و بيماري هايي که بر روي اعصاب محيطي اثرگذار باشند، نداشتند. براي تمام بيماران و گروه کنترل مطالعات الکترودياگنوستيک به صورت سرعت هدايت عصب موتور، زمان تاخيري موج عصب حرکتي، ارتفاع موج عصب حرکتي، از اعصاب مدين، اولنار، تي بيال و پرونتال عمقي به صورت دو طرفه وminimal-F response از اعصاب تي بيال، مدين و اولنار به طور دو طرفه و پارامترهاي اعصاب حسي شامل سرعت هدايت عصب حسي، ارتفاع موج عصب حسي و زمان تاخيري موج عصب حسي از اعصاب مدين، اولنار و سورال به صورت دو طرفه به روش هاي استاندارد انجام گرفت. يافته ها: مقادير متوسط سرعت هدايت عصب حسي، ارتفاع موج عصب حسي و زمان تاخيري موج عصب حسي بدست آمده از اعصاب حسي مدين، اولنار، سورال و مقادير متوسط سرعت هدايت عصب موتور، زمان تاخيري عصب حرکتي، ارتفاع موج عصب حرکتي از اعصاب حرکتي مدين، اولنار، تي بيال، پرونتال عمقي و مقادير متوسط minimal-F response از اعصاب تي بيال، مدين و اولنار در گروه کنترل با گروه بيماران به روش تي مستقل مقايسه گرديد و با 05/0p< هيچ اختلالي بين دو گروه مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد که در زمان تشخيس کم کاري تحت باليني تيروئيد اختلالي درعملکرد اعصاب محيطي ديده نمي شود.