چکیده
زمينه و اهداف: برونشيوليت شايعترين عفونت راههاي تنفسي تحتاني در طي سال اول زندگي بوده و ساليانه تقريباً 1% شيرخواران سالم بدليل اين بيماري بستري مي شوند. درمان آن عمدتاً حمايتي بوده وليکن در مطالعات متعدد به نقش برونکوديلاتورها از جمله اپي نفرين و سالبوتامول تاکيد شده است.
مطالعه ايي که درآن از اسپري سالبوتامول استفاده شده باشد يافت نشد فلذا مطالعه حاضر جهت نشان دادن اثر بخشي اين روش طراحي گرديد.
روش بررسي: دريک کارآزمائي باليني صد کودک مبتلا به برونشيوليت بطور تصادفي در دو گروه 50 نفره تحت درمان بااسپري سالبوتامول (دوپاف هر 4 ساعت از طريق دم يار اطفال ماسكدار )و اپي نفرين از طريق نبيولايزر (2/0 ميلي گرم براي هر کيلوگرم وزن بدن از محلول 1000/1 با 5/3 سي سي سرم فيزيولوژي هر 4 ساعت ) قرار گرفتند. شيرخواران دو تا دوازده ماهه با علائم باليني برونشيوليت شامل عفونت حاد راههاي هوائي تحتاني همراه با تب، رينيت، تاکي پنه، ويزينگ، افزايش تلاش تنفسي، وارد مطالعه شده و بيماران داراي مشکل قلبي- ريوي ويا کسانيکه داراي تاريخچه مصرف برونکوديلاتور قبل از اين بيماري ويا سابقه بستري بدليل ويزينگ ويا مصرف کورتيکواستروئيد بوده و يا بدليل برونشيوليت شديد در ICU بستري بودند از مطالعه خارج شدند.
يافته ها: دو گروه از نظر سن با 2/0=p و از نظر جنس با 6/0=p و نيز از نظر دو فاکتور اساسي يعني طول بستري با 1/0=p وزمان بازگشت به تغذيه با 47/0=p فاقد اختلاف معني دار بوده اند و انجام F Test به ترتيب با 3/0=p و 7/0=p براي متغيرهاي فوق مؤيد هيپوتز Null ميباشد.
نتيجه گيري: با توجه به سهولت دسترسي و جلب مشارکت والدين در درمان بيماران و نيز فقدان تفاوت معني دار در نتايج، استفاده از اسپري سالبوتامول دردرمان برونشيوليت توصيه ميشود.