چکیده
زمينه و اهداف: سرطان پستان متداول ترين بيماری در بين زنان است. در گسترش و پيشرفت سرطان پستان مجموعه اي از تومور ماركرهاي مختلف از جمله آنتي ژن اختصاصي پروستات و آنزيم تلومراز مورد نظر مي باشند. هدف از اين مطالعه ارزيابي رابطة بيان ژن آنتي ژن اختصاصي پروستات و تلومراز در بيماران مبتلا به سرطان پستان و گروه کنترل است.
روش بررسي: در اين مطالعه موردي- شاهدي تعداد 25 زن مبتلا به تومورهای خوش خيم پستان به عنوان گروه کنترل و 35 زن مبتلا به سرطان پستان به عنوان گروه مورد وارد مطالعه شدند. ميزان بيان mRNA آنتي ژن اختصاصي پروستات با تکنيک RT-PCR ، فعاليت تلومراز با روش PCR – ELISA و پروتئين آنتي ژن اختصاصي پروستات با تکنيکChemiluminescene در کلية تومورها اندازه گيری شد.
يافته ها: با بكار گيري روش TRAP فعاليت آنزيم تلومراز در تمام نمونه هاي سرطاني مبتلا به سرطان پستان مثبت ارزيابي شد. تفاوت مقادير نسبي فعاليت آنزيم تلومراز در تمام مراحل و درجات توموري از لحاظ آماري معني دار بود(05/0p<). تنها در نمونه هاي خوش خيم و مرحله و درجه يك توموري mRNA آنتي ژن اختصاصي پروستات نمايان شد. تفاوت سطوح سيتوزول تومورال بين افراد مورد و شاهد و همچنين بين كلية مراحل و نيز درجات مختلف توموري كاملا معني دار بود. در نهايت همبستگي معكوس بين سطح تومورال آنتي ژن اختصاصي پروستات و فعاليت آنزيم تلومراز در افراد بيمار مشاهده شد.
نتيجه گيری: نتايج بدست آمده از اين مطالعه ارتباط معني دار معكوس بين سطح بيان mRNA و افزايش بيان ژن تلومراز در توسعه و گسترش سرطان پستان نشان داد. بنابراين اندازه گيري فعاليت آنزيم تلومراز مي تواند بعنوان يك ماركر بيولوژيكي مطلوب همراه با آنتي ژن اختصاصي پروستات در تشخيص سرطان پستان محسوب گردد.