چکیده
زمينه و اهداف: امروزه از تغييرات برخي شاخصهاي زيستشيميايي، الکتريکي و عملکردي سيستم قلبي- عروقي بدنبال فعاليتهاي ورزشي براي تشخيص بيماريهاي قلبي استفاده ميشود. لذا تحقيق حاضر در راستاي بررسي تغييرات شاخص های فوق در گروهی از مردان غيرورزشکار پس از يک وهله فعاليت ورزشي ايزومتريک بيشينه انجام شد.
روش بررسي: در اين مطالعهی آينده نگر، 17 مرد داوطلب سالم پروتكل تمريني ليفت مرده را با حداکثر انقباض ارادي بيشينه و به مدت 30 ثانيه انجام دادند. ميزان تغييرات شاخصهاي بيوشيميايي، الکتريکي و عملكردي قلب آزمودنيها، قبل و بعد از يك وهله فعاليت ورزشي ايزومتريک بيشينه ارزيابي و ثبت شد. دادههاي حاصله با استفاده از آزمونهاي پارامتريک t همبسته (paired) و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معنيداري 01/0 بررسي شد.
يافتهها: يافتههاي آماري نشانگر افزايش معنيدار شاخصهاي عملکردي (ضربانقلب، فشارسيستولي، حاصلضرب مضاعف ضربان- فشار) و زيستشيميايي (ايزوآنزيم كراتينكيناز) قلبي- عروقي آزمودنیهای مورد مطالعه (سن: 54/1±47/22 سال؛ درصد چربي: 03/1±01/17) متعاقب اجراي پروتكل بود. اما هيچگونه تغييري مبني بر افت يا صعود قطعهي ST بعد از اجراي پروتکل تمريني مشاهده نشد، در صورتيکه موج T و فاصلهي QT کاهش معنيداري را نشان دادند. همچنين نتايج نشان از رابطهي مثبت و معنيداري بين دامنهي تغييرات ايزوآنزيم كراتينكيناز با دامنهي تغييرات حاصلضرب مضاعف داشت (0003/0=P ؛73/0=r). به علاوه، رابطهي منفي و معنيداري بين دامنهي تغييرات موج T با دامنهي تغييرات ايزوآنزيم كراتينكيناز (01/0=P ؛52/0-=r)، و دامنهي تغييرات حاصلضرب مضاعف (002/0=P ؛66/0-=r) مشاهده شد.
نتيجهگيري: بر اساس يافتههای مطالعهی حاضر ميتوان نتيجه گرفت از روش ساده و غيرتهاجمي حاصلضرب مضاعف (RPP) ميتوان براي برآورد فشار وارده به قلب درحين فعاليتهاي ورزشي ايزومتريك استفاده نمود.