چکیده
زمينه و اهداف: سرطانهاي سروگردن جزء بيماريهايي هستند كه باعث اختلالات عملكردي، مشكلات زيبايي و زيانهاي اقتصادي و اجتماعي براي بيماران ميگردند. متاستاز سرطانهاي راه هوايي –غذايي فوقاني به غدد لنفاوي گردن يك نگراني و مشكل عمده در درمان وكنترل اين بيماري ميباشد. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان متاستاز ميكروسكوپيك به غدد لنفاوي گردن بعلت كارسينوم سلول سنگفرشي راه هوايي – غذايي فوقاني و نحوه برخورد با آن ميباشد.
روش بررسي: مطالعه بصورت مقطعي روي بيماران با تشخيص كارسينوم سلول سنگفرشي راه هوايي – غذايي فوقاني در بخش گوش و حلق و بيني و نيز بخش جراحي عمومي بيمارستان امير اعلم تهران (مركز ارجاع گوش وحلق و بيني ايران) در مدت پنج سال انجام و نتايج تحت آناليز آماري قرار گرفته است.
يافتهها: 33% بيماران داراي متاستاز مخفي(ميكروسكوپيك) در غدد لنفاوي گردن بوده و در 60% بيماران تعداد لنف نودهاي حاوي متاستاز مخفي بيش از يك عدد بود. اكثر بيماران در مرحله T2 تومور اوليه مراجعه كرده بودند. ميزان متاستاز ميكروسكوپيك(مخفي) در كارسينوم سلول سنگفرشي حفره دهان
6/24%، در حنجره 7/44% و در هيپوفارنكس 42% بود. بين مرحله T تومور و ميزان متاستاز مخفي ارتباط آماري معنيدار برقرار بود.
نتيجهگيري: در كارسينوم سلول سنگفرشي ناحيه دهان، حنجره و هيپوفارنكس با توجه به اينكه احتمال متاستاز مخفي بيشتر از 20% است، در صورتيكه درمان اصلي تومور اوليه جراحي باشد، انجام تشريح انتخابي گردن Elective Neck Dissection (END) ضروري است. گسترش خارج كپسولي تومور و يا درگيري بيش از يك لنف نود نياز به راديوتراپي بعد از عمل دارد.