ترومبوز حاد دريچه هاي مصنوعي قلب درمان جراحي يا ترومبوليتيك

چکیده

زمينه و هدف: ترومبوز دريچه مصنوعي قلب يکي از عوارض خطرناك آن مي باشد. شيوع ترومبوز 1/0% در سال در آئورت و 35/0% در ميترال مي باشد. اين عارضه اغلب به علت درمان ضد انعقادي ناکافي رخ مي دهد. درمان جراحي مداخله اصلي است که با ريسک بالاي مرگ و مير همراه بوده و درمان ترومبوليتيک به عنوان يک آلترناتيو جراحي همواره مورد بحث است . اين بررسي ده ساله نتايج مداخلات جراحي يا ترومبوليتيک را در بيماران با اختلال دريچه فلزي بستري شده ارزيابي مي نمايد. مواد و روش ها: در اين مطالعه 65 بيمار را که طي سالهاي 1375 لغايت 1384 در بيمارستان شهيد مدني تبريز با اختلال عملکرد دريچه مصنوعي فلزي بستري و تحت درمان قرار گرفته بودند مورد بررسي قرار داديم، که در اين بررسي اتيولوژي اختلال عملکرد دريچه، وضعيت انعقادي هنگام بستري، علائم باليني، نوع درمان اتخاذ شده به همراه ارزيابي مداخلات درمان جراحي و ترومبوليتيک استخراج گرديده و نتايج حاصله به صورت درصد فراواني بيان گرديد. يافته ها : از 65 بيمار 46 مورد ( 7/70% ) با دريچه مصنوعي ميترال و 19 مورد ( 3/29% ) با دريچه مصنوعي آئورت بودند . علائم کلينيکي بيماران 54 مورد ( 83% ) تنگي نفس ، 5 مورد ( 7% ) کاهش صداي دريچه مصنوعي و 4 مورد ( 6% ) آمبولي محيطي و 2 مورد ( 3% ) طپش قلب بود و در 57 بيمار ( 88% ) INR زير حد درماني ثبت شده بود. در اين بيماران 17 مورد درمان ترومبوليتيک دريافت نموده بودند که 11 مورد ( 6/84% ) پاسخ کامل به درمان و 3 مورد ( 6/17% ) پاسخ ناکامل و کانديد جراحي بطور کلي و 3 مورد ( 6/17% ) مرگ در اين گروه ثبت گرديده بود كه موارد پاسخ با با درمان جراحي اختلاف معني داري داشت (05/0< P). درمان جراحي در 51 مورد بيماران صورت گرفته بود که (20% ) 10 مورد مرگ در اين بيماران وجود داشت كه در مقايسه با درمان طبي موارد مرگ و مير بطور معني داري بيشتر بود (05/0 < P). در حين جراحي 30 مورد ترومبوس و 11 مورد پانوس و 10 مورد ترمبوس بر روي پانوس گزارش شده بود. نتيجه گيري: درمان با ترومبوليتيك وريدي در اغلب موارد ترومبوز حاد دريچه هاي مصنوعي فلزي سمت چپ قلب، روش مؤثري بوده و بخصوص در موارديکه از شروع علائم زمان کمتري سپري شده و جراحي اورژانس با احتمال عوارض بالا و مرگ و مير بيشتري همراه است بسيار حياتي بنظر مي رسد.