اثر اضافه كردن فنتانيل به دوز كم ليدوكائين روي وضعيت نوزاد مادران مبتلا به پره اكلامپسي شديد در حين بي حسي نخاعي براي سزارين

چکیده

زمينه و اهداف: مخدرهاي اينتراتكال جهت بهبود بي دردي و ثبات هموديناميكي بلوك سمپاتيك ناشي از داروهاي بي حس كننده موضعي طي بي حسي نخاعي تجويز مي شوند. اطلاعات كمي در مورد اثر تجويز مخدر هاي داخل نخاعي در جنين و اثرات جانبي آنها در نوزاد مادران دچار پره اکلامپسی وجود دارد. اين مطالعه براي ارزيابي اثرات اضافه كردن فنتانيل به دوز پايين ليدوكائين روي وضعيت نوزاد مادران مبتلا به پره اكلامپسي شديد حين بي حسي نخاعي جهت سزارين انجام شد. روش بررسي: شصت زن حامله مبتلا به پره اكلامپسي شديد و داوطلب سزارين در اين كارآزمايي باليني شاهد دار و دو سوكور قرار گرفتند. در 30 بيمار حين بي حسي نخاعي mg50 ليدوكائين 5% همراه با µg10 فنتانيل (گروه مطالعه) و در 30 بيمار ديگر mg100 ليدوكائين 5% (گروه شاهد) تزريق شد. نمره آپگار و وضعيت اسيد - باز شريان نافي نوزادان ثبت گرديد. فشار خون مادر و همچنين كيفيت بي دردي حين عمل يادداشت شد. يافته ها: تفاوت معني دار آماري بين نوزادان دو گروه مطالعه از نظر نمره آپگار دقايق 1 ( 34/1 ±80/7 درگروه مطالعه و 15/1±90/7 در گروه شاهد؛759/0=P) و 5 (46/0 ±70/8 درگروه مطالعه و 37/0±83/8 در گروه شاهد؛ 229/0=P ) بعد از تولد وجود نداشت. مقادير PH شريان نافي بين دو گروه نوزادان معني دار نبود (79/0 ±26/7 درگروه مطالعه و 78/0±26/7 در گروه شاهد؛ 906 /0=P). شدت افت فشار خون پس از بي حسي نخاعي در گروه شاهد به طور معني دار بيشتر از گروه مطالعه بود (به ترتيب33/63% در مقابل 20% ؛ 0001/0 P<). درد و ناراحتي حين كشش صفاق در گروه شاهد(33/83%) به طور معني دار بيشتر از گروه مطالعه (66/16%) بود(0001/0 P<). نتيجه گيري: اضافه كردن فنتانيل به دوزكم ليدوكائين، حين بي حسي نخاعي براي سزارين مادران دچار پره اكلامپسي شديد اثرات جانبي در نوزاد ايجاد نكرد. اين تركيب كيفيت بيهوشي را بهبود داد.