مقايسه نتايج ترميم فتق مغبني همزمان با پروستاتکتومي از طريق برش مشترک پره پريتونئال با نتايج ترميم فتق مغبني با برش مستقل

چکیده

زمينه و اهداف: هيپرپلازي خوش خيم پروستات و فتق مغبني در مردان دو پديده وابسته به سن بوده و با بالارفتن آن به طور پيوسته و يکنواخت شيوع آنها هم بالا رفته و تعداد قابل توجه مردان مسن بطور همزمان علائم هر دو بيماري فوق را دارند. ما در اين مطالعه ، معالجه همزمان هيپرپلازي خوش خيم پروستات و فتق مغبني را با يک برش مشترک پره پريتونئال معرفي مي کنيم. روش بررسي: در يک مطالعه مورد – شاهدی از شهريور ماه 1377 لغايت شهريور ماه 1384 تعداد 83 بيمار با علائم هيپرپلازي خوش خيم پروستات و فتق مغبني در بيمارستانهاي اميرالمومنين و امام خميني تبريز پذيرش شده بودند مورد بررسي قرار گرفتند. و پس از انجام آزمايشات روتين و سونوگرافي دستگاه ادراري، سن بيماران، يک طرفه و دو طرفه بودن فتق، مستقيم و غير مستقيم بودن آن و سابقه ترميم فتق ثبت گرديد. در تمام بيماران برش طولي بين ناف و عانه انتخاب و ابتدا در جلوي مثانه در فضاي پره پريتونئال محل فتق شناسائي و ترميم و بعد از ثبت زمان لازم براي ترميم فتق اقدام به پروستاتکتومي گرديد (گروه 1). در اين مدت 54 بيمار که فقط فتق مغبني داشتند بعنوان گروه شاهد انتخاب (گروه 2) و با برش اينگوئينال تحت عمل ترميم فتق مغبني قرار گرفتند و نتايج بدست آمده با استفاده از T-Test و آزمون مجذور کاي در برنامه SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: از 83 بيمار مورد مطالعه در گروه 1 در زمان کنترل 3 بيمار حذف شدند و در 80 بيمار باقيمانده ميانگين سني بيماران 7/73 سال بود. در گروه 2 تعداد 54 بيمار تحت مطالعه قرار گرفتند و سن متوسط بيماران در اين گروه 8/46 سال بود. تعداد کل ترميم فتق در گروه يک 95 مورد و در گروه دو 66 مورد بود که از اين 95 مورد در 75 مورد فتق اوليه و 20 مورد سابقه عود فتق داشتند. و از 66 مورد گروه دو در 60 مورد فتق اوليه و 6 مورد سابقه عود فتق وجود داشت. در گروه يک 65 مورد فتق يک طرفه و 15 مورد دو طرفه، 55 مورد در سمت راست و 40 مورد در سمت چپ بود. 80 مورد فتق غير مستقيم و 15 مورد مستقيم بود. در گروه دو 42 مورد يک طرفه و 12 مورد دو طرفه، 34 مورد در سمت راست و 32 مورد در سمت چپ، 48 مورد فتق غير مستقيم و 18 مورد مستقيم بود. متوسط زمان لازم براي ترميم فتق در گروه يک 2/11 دقيقه و در گروه دو 35 دقيقه بود. عوارض زودرس از جمله هماتوم محل عمل و عفونت زخم در گروه يک ديده نشد. حال آنکه در گروه دو يک مورد (5/1%) هماتوم محل عمل مشاهده شد ولي هيچگونه عفونت محل عمل در گروه دو نيز روي نداد. بيماران گروه يک و دو به مدت 2-1 سال متوسط 2/16 ماه تحت کنترل قرار گرفتند. در اين مدت در گروه يک درد مزمن محل عمل ديده نشد. ولي 4 مورد (2/4%) علائم عود فنق نشان دادند. و در اين مدت در گروه دو درد مزمن محل عمل در يک مورد (5/1%) و عود فتق در دو مورد (3%) مشاهده شد. نتيجه گيري: پروستاتکتومي باز و ترميم فتق مغبني به روش پره پريتونئال را مي توان به طور همزمان با يک برش مشترک انجام داد بدون اينکه ميزان عفونت محل عمل و ميزان عود فتق بالا برود.. انجام اين عمل جراحي ساده بوده و بخصوص در مردان پير با سابقه عود فتق و يا فتق هاي مغبني دو طرفه به مراتب راحت تر از انجام عمل جراحي بصورت مستقل و با برش جداگانه مي باشد.