چکیده
زمينه و اهداف: در سالهاي اخير اعمال جراحي لاپاراسکوپي جزو شايعترين روشهاي جراحي سرپايي بوده اند. بيهوشي مناسب و ايده آل براي اين اعمال، فراهم نمودن القاء بيهوشي آرام و راحت، شرايط مناسب جراحي و ريکاوري سريع با حداقل عوارض بعد از عمل مي‌باشد. علي‌رغم عدم معرفي تکنيک بيهوشي ايده ال براي لاپاراسکوپي سرپايي، به نظر مي‌رسد که بيهوشي کامل وريدي با پروپوفول نسبت به عوامل استنشاقي، القاء و ريکاوري سريعتر و کمترين عوارض بعد از عمل خصوصاً تهوع-استفراغ را داشته باشد. در اين مطالعه بيهوشي وريدي با پروپوفول با روش بيهوشي روتين توسط داروهاي استنشاقي در لاپاراسکوپي‌هاي ژنيکولوژيک تشخيصي مقايسه شده و نيز تاثير اضافه نمودن N2O به بيهوشي وريدي با پروپوفول نيز مورد ارزيابي قرار گرفته است.
روش بررسي: تعداد150 خانم با ASA1 کلاس I يا II (کلاس I يا II درجه بندي انجمن متخصصين بيهوشي آمريکا) داوطلب لاپاراسکوپي تشخيصي لگني به صورت تصادفي در سه گروه جاي گرفتند. گروه 1 بيهوشي روتين (القاء با تيوپنتال و نگهداري با هالوتان+اکسيژن)، گروه 2 بيهوشي کامل وريدي با انفوزيون پروپوفول و گروه 3 بيهوشي وريدي با پروپوفول به همراه 50% N2O دراکسيژن را دريافت کردند. بيماران از نظر ميزان و شدت تهوع-استفراغ، ميزان سداسيون (خواب آلودگي)، شدت درد و ساير عوارض بعد از عمل و نيز فاصله زماني ورود به ريکاوري تا ترخيص از ريکاوري مورد ارزيابي قرار گرفتند.
يافته ها: بروز تهوع-استفراغ و خواب آلودگي بعد از عمل و فاصله زماني ورود به ريکاوري تا ترخيص از ريکاوري به طور معني داري در گروه 2 و 3 بهتر از گروه 1 بود (05/0>P).
اضافه کردن N2O ميزان تهوع-استفراغ را افزايش نمي دهد ولي شدت آن را کمي بيشتر مي کند. همچنين سه گروه از نظر شدت درد، نياز به داروي ضد درد و ساير اثرات جانبي بعد از عمل تفاوت معني داري نداشتند نتيجه گيري: بيهوشي کامل وريدي با پروپوفول در مقايسه با روش استنشاقي روش مناسبي براي اعمال لاپاراسکوپي ژنيکولوژيک سرپايي بوده و عوارض بعد از عمل که ترخيص بيماران را دچار مشکل مي‌سازد با اين روش کمتر است. همچنين اضافه نمودن N2O به پروپوفول تاثيري در بهبودي بي دردي بعد از عمل ندارد؛ با اين وجود، عوارض بعد از عمل و زمان ترخيص از ريکاوري را نيز افزايش نمي‌دهد.