چکیده
زمينه و اهداف: افسردگي يک مشکل روانشناختي با رويکردهاي درماني مختلف دارويي و غير دارويي است . درمان حل مساله نوعي مداخله ي روانشناختي کوتاه مدت است و مي تواند به تنهايي و يا همراه با ساير رويکردهاي درماني استفاده گردد. ما اثر بخشي درمان حل مساله در کاهش شدت افسردگي را مطالعه نموديم .
مواد و روش ها: در اين مطالعه ي مداخله اي ما 64 نفراز دانشجويان دانشگاه تبريز را که بر اساس تشخيص مقياس افسردگي بک (( II مبتلا به افسردگي بودند را انتخاب نموده و آنان را به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و کنترل قرار داديم. گروه مداخله شش جلسه درمان حل مساله ( بر اساس روش گلدفريد و ديزرال ) در عرض سه هفته دريافت نمودند. در پايان بر روي هر دو گروه مقياس افسردگي بک اجرا شد.
يافتهها: در مجموع 64 دانشجو ( مذکر / مونث , با ميانگين 22 سال و دامنه سني 18 الي 26 سال ) مورد مطالعه قرار گرفت . نمرات مقياس افسردگي بک در گروه مداخله از 97/19 به 96/ 15 تغيير يافت (01/0P< ) ودر گروه کنترل نمرات از 09/ 18 به 28 /18 تغيير يافت و اين تغيير در گروه کنترل معني دار نبود.
نتيجهگيري: اين مطالعه نشان داد درمان حل مساله شيوه اي موثر براي کاهش شدت افسردگي مي باشد .