بررسي عفونت همزمان هليکوباکتر پيلوري در کودکان و والدين آنها

چکیده

زمينه واهداف: هليکوباکترپيلوري عمدتاً در دوران کودکي کسب مي‌شود اين باکتري در نيمي از مردم جهان کلونيزه شده است و افزايش عمق دانش بشري در مورد راههاي انتقال اين ارگانيسم مي‌تواند اطلاعات مهمي را در استراتژي‌هاي مداخله‌اي آينده در اختيار قرار دهد. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط بين عفونت هليکوباکترپيلوري در کودکان و والدين آنها مي باشد. روش بررسي:‌ 116 کودک (ميانگين سني 21/3± 38/8) سال و والدين آنها تحت ارزيابي قرار گرفتند. کودکاني که با شکايات مختلفي چون درد مزمن شکمي، تهوع و استفراغ هاي مکرر، سوءهاضمه و اسهال مزمن و... به بخش آندوسکوپي بيمارستان کودکان تبريز مراجعه نموده بودند با آندوسکوپي دستگاه گوارش فوقاني و بيوپسي بافت و والدينشان به روش سرولوژي (بررسي آنتي بادي اختصاصي عليه HP) ارزيابي شدند بعلاوه والدين پرسش نامه استانداردي را نيز با راهنمايي سوال کننده تکميل نمودند. يافته‌ها: در طي اين مطالعه 116 کودک و والدين آنها مورد بررسي قرار گرفتند. شيوع عفونت هليکوباکترپيلوري در کودکان مورد مطالعه 3/60 درصد بود. همچنين 8/57 درصد از مادران و 9/37 درصد از پدران از نظر سرولوژي هليکوباکترپيلوري مثبت بودند. در اين مطالعه ارتباط آماري قوي بين سرولوژي مادر و ابتلاي کودک به عفونت هليکوباکترپيلوري بدست آمد (03/0=P). ميانگين سني کودکان مبتلا به هليکوباکترپيلوري از نظر آماري به طور معني داري بيشتر از موارد غيرمبتلا بود (006/0=P). بين محل استراحت کودک (42/0=P) و امکانات محل زندگي کودک (0/0=P) آب لوله کشي، نحوه دفع زباله و استفاده از يخچال و...) و ارتباط آن با وجود هليکوباکترپيلوري در کودک رابطه معني داري بدست نيامد. نتيجه‌گيري: اين بررسي نشان داد که ابتلاي والدين مخصوصا مادر به هليکوباکترپيلوري نقش کليدي در انتقال عفونت به کودک دارد. افزايش سن به علت افزايش تماس هاي محيطي احتمال ابتلا به عفونت هليکوباکترپيلوري را افزايش مي دهد.