چکیده
زمينه و اهداف: عليرغم شناخت عوامل زمينه‌ساز و تلاش براي پيشگيري، راشي‌تيسم تغذيه‌اي در بسياري از مناطق دنيا مجدداً رو به افزايش مي‌باشد. اگرچه همه کودکان مبتلا به راشي‌تيسم دچار افت کلسيم خون نمي‌شوند، اما تشنج ناشي از کاهش کلسيم خون شايعترين علت پذيرش اين بيماران در بيمارستانها مي‌باشد. اين مطالعه به منظور بررسي راشي‌تيسم ناشي از كمبود ويتامين D در شيرخواران و كودكان بستري شده و شناخت عوامل دخيل در تشنج ناشي از کاهش کلسيم خون در اين بيماران انجام گرفت.
روش بررسي: طي سالهاي 84-83 بيمارانيکه به دلايل مختلف در بيمارستان ما بستري شدند و يافته‌هاي باليني مشكوك به راشي‌تيسم داشتند، تحت بررسي سطح سرمي كلسيم يونيزه، فسفر، آلكالن فسفاتاز و 25OHD3 قرار گرفته و گرافي مچ دست از آنها بعمل آمد. بيمارانيکه راشي‌تيسم ناشي از کمبود ويتامين D براي آنها اثبات شد در مطالعه وارد و پس از جمع‌بندي اوليه به دو گروه تشنجي وغيرتشنجي تقسيم و با هم مقايسه شدند.
يافته ها: تعداد 69 كودك و شير خوار مبتلا به راشي‌تيسم ناشي از كمبود ويتامين D در طي دو سال تشخيص داده شدند که ميانگين سني آنها 6/ 4 ± 2/6 ماه و 71% آنها پسر بودند. 8/92% بيماران سن كمتر از يكسال داشتند و 8/76% در فصول زمستان و بهار بستري شده بودند. 3/70% بيمارانيكه كمتر از يكسال سن داشتند منحصراً از شير مادر تغذيه مي‌کردند و 7/54% آنها اصلاً ويتامين D تكميلي دريافت نكرده بودند. بيمارانيکه بعلت تشنج ناشي از کاهش کلسيم خون بستري شده بودند (6/53 درصد بيماران)، در مقايسه با بيماران غير تشنجي به مراتب سن پايين‌تري داشتند (003/0= P) و سطح کلسيم يونيزه آنها بطور قابل توجهي پايين‌تر بود(001/0=P)
نتيجه گيري: راشي‌تيسم ناشي از کمبود ويتامين D همچنان از مشکلات بهداشتي و درماني ما مي‌باشد. مبتلايان به اين اختلال هر چه سن کمتري داشته باشند بيشتر در خطر افت کلسيم خون و تشنج هستند.