حسن ارگاني، امير قرباني حق جو، محبوب نعمتي، محمد کاظم طرزمني، اليار صادقي حکم آبادي*
چکیده
زمينه و اهداف: استفاده از آب معدني براي مقاصد درماني در زندگي بشر داراي سابقه كهني است. طبيعي بودن آبهاي معدني، فقدان عوارض مصرف، راحتي استفاده درماني و هزينه كمتر مزايايي هستند كه زمينه را براي انجام مطالعات آزمايشگاهي و باليني آماده ميسازند. در اين طرح اثر آب معدني جرموک که آب قليايي با ميزان بالاي بيکربنات و کلسيم است بر روي پارامتر هاي کليوي بيماران مبتلا به سنگ كليه ارزيابي و ميزان تاثير آن با آب شرب تبريز مقايسه شده است.
روش بررسي: در اين مطالعه به روش کارآزمايي باليني دو سويه کور تعداد 42 بيمار مبتلا به سنگ کليه شرکت کردند. بيماران تحت درمان با آب شرب تبريز و آب معدني هر كدام بمدت2 ماه قرار گرفتند. در شرايط پايه و بعد از هر دوره دو ماهه از بيماران سونوگرافي كليه ها و آناليز پارامتر هاي کليوي بعمل آمد.
يافته ها: آب معدني مورد استفاده محتوي مقدار بالايي بيكربنات، منيزيم، كلسيم و پتاسيم بوده و يك آب قليايي مي باشد. سطح سيترات، منيزيم و pH ادراري در افراديكه آب معدني مصرف كرده بودند نسبت به مصرف کنندگان آب شرب تبريز افزايش معني داري نشان داد در صورتيكه سطح اگزالات ادراري تغيير معني داري نداشت.
نتيجه گيري: آب معدني قليايي با ميزان بالاي بيکربنات و کلسيم در صورت مصرف زياد (حداقل 2 ليتر در روز ) مي تواند باعث افزايش حجم ادرار 24 ساعته و pH و افزايش دفع ادراري سيترات، منيزيم و اسيد اوريک در افرادي شود كه كليه سنگ ساز دارند.