چکیده
زمينه و اهداف: امروزه شيوع و زمينه هاي ايجاد آندوکارديت عفوني در حال افزايش است. تشخيص و درمان آندوکارديت بايد به طور سريع و موثر صورت گيرد. هدف اين مطالعه بدست آوردن يکسري معيارهاي باليني و آزمايشگاهي جهت پايش پاسخ به درمان در مبتلايان به آندوکارديت عفوني است.
روش بررسي: در يک مطالعه مقطعي، توصيفي– تحليلي، 27 بيمار بستري با تشخيص آندوکارديت عفوني بر اساس کرايترياي دوک مورد مطالعه قرار گرفتند. همه بيماران درمان آنتي بيوتيك وريدي دريافت كرده و در طي بستري از لحاظ چگونگي پاسخ به درمان دارويي بر اساس معيار هاي باليني، تغييرات آزمايشگاهي و اكوكارديوگرافي ترانس توراسيك مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج حاصله در فرم پرسشنامه تنظيم شده، وارد و نتايج حاصله مورد آناليز قرار گرفت .
يافته ها: از 27 بيمار مورد مطالعه در ابتداي درمان 8/77% تب, 37% (125/0=P) لکوسيتوزيس, 100% (003/0=P) پروتئين راكتيو C (CRP) مثبت، اكوكارديوگرافي غير طبيعي و علائم عمومي غير طبيعي داشتند که همگي در پايان درمان به سطح نرمال رسيد. در ابتداي درمان ميانگين و انحراف معيار سرعت رسوب گلبولهاي قرمز (ESR)62/14±67/90 ميلي متر در ساعت بود که در پايان درمان به 21/17±81/80 کاهش يافت (001/0 P<). 6/29% بيماران فاكتور روماتوئيد ( RF) مثبت داشتند که در پايان درمان به 1/11% کاهش يافت(001/0 P<). در ابتداي درمان ميانگين و انحراف معيار ايمنوكمپلكس هاي موجود در گردش خون (CIC)25/27±174/171% ميكروگرم در ميلي ليتر بود که در پايان درمان به 96/34±19/98% کاهش پيدا کرد(001/0 P<). 74%: بيماران آناليز ادراري غير طبيعي داشتند که در پايان درمان به 4/7% (002/0=P) کاهش يافت. تمامي بيماران در ابتداي درمان کشت خون منفي داشتند و فلذا امکان ارزيابي ميسر نشد (008/0=P)
نتيجه گيري: تغييرات مقادير ايمنوكمپلكس هاي موجود در گردش خون، فاكتور روماتوئيد، پروتئين راكتيو C، تب و علايم عمومي قبل و حين درمان جهت ارزيابي پاسخ به درمان و شناسايي پيدايش عوارض احتمالي کمک کننده مي باشد.