چکیده
زمينه و اهداف: کاهش استفاده هاي نابجا از خدمات بهداشتي يكي از شيوه هاي تحديد هزينه هاي بهداشتي و درماني بدون آسيب به كيفيت اين خدمات مي باشد سنجش اساسي ميزان استفاده نابجا از اين خدمات در اين پژوهش از طريق سنجش دو فرايند مهم پذيرش و بستری غير مقتضي بيمار موردتاكيد قرار گرفته است. مطالعه حاضر گامی است جهت پی بردن به اين امر در مرکز آموزشي درماني امام خميني تا مشخص گردد که ميزان پذيرش و بستريهای غيرمقتضی در اين مرکز General به چه صورت می باشد.
روش بررسی: در اين مطالعه مقطعی تحليلی، پذيرش و بستری 268 نفر از بيماران مرکز آموزشی درمانی امام خمينی براساس پروتکل ارزيابی مناسبت (AEP Appropriateness Evaluation Protocol,) يا مورد مطالعه قرار گرفته و نيز ويژگيهای فردی اجتماعی آنان نيز بررسی و از آزمون t مستقل و مجذور کای برای تحليل داده ها استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که 6% پذيرش ها و 6/8% بستري ها غيرمقتضی بودند. بين پذيرش غيرمقتضی با متغير شناخت بيماری ارتباط معنی داری مشاهده شد ( 038/0 P=) ولی نوع پذيرش بيمار با سن، جنس و وضعيت بيمه رابطه معنادار نداشت ( 05/0 P<). بين بستري غير مقتضی با سن، جنس و وضعيت بيمه درماني و شناخت بيماری ارتباط معنی داری ديده نشد. همچنين بين پذيرش و بستری غيرمقتضی در روزهای تعطيل و غيرتعطيل نيز ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
نتيجه گيری: درصد کمی از پذيرشهای بيمارستانی غيرمقتضی می باشد که علت آن را می توان به ضعف نظام بهداشت و درمان در سطوح پايين تر و سيستم ارجاع نسبت داد. كاهش اقامت غير مقتضي، بهره وري بيمارستان را افزايش، ليست انتظار و هزينه اقامت را كاهش و همچنين بيماران را كمتر در معرض عفونت بيمارستاني قرار مي دهد. مي توان با توجه به نتايج مطالعه در جهت جلوگيري از پذيرش غيرمقتضي و كاهش بستري هاي غيرمقتضي تلاش بيشتری کرده و تدابير خاصی را ارائه داد، مثل اصلاح فرآيند ترخيص بيماران، و اصلاح سطوح پايين تر نظام عرضه خدمات.