اختلالات شنوايي در كودكان مبتلا به شكاف لب و کام بستري در بيمارستان کودکان تبريز

چکیده

زمينه و اهداف: شكاف لب و كام يكي از بيماريهاي شايع مادرزادي بوده و در بسياري از كودكان مبتلا با ساير اختلالات همراهي دارد. از جمله اختلالات شايع مشكلات شنوائي بوده وكاهش شنوايي هدايتي بدنبال اوتيت سروز در پيش از 90 درصد كودكان مبتلا به شكاف رويت مي شود. فراواني كم شنوايي حسي عصبي نيز در كودكان دچار اختلالات كرانيوفاسيال 5-3 درصد است. تاخير در تشخيص و درمان كاهش شنوايي متاسفانه عوارض غير قابل جبراني را براي كودكان بهمراه دارد . هدف از اين مطالعه تعيين علل و فراواني كاهش شنوايي در بيماران شكاف مي باشد. روش بررسي: تعداد 101 كودك مبتلا به شكاف لب و کام بستري شده در بيمارستان كودكان در بين سالهاي 1385-1383 طي يك مطالعه مقطعي تحليلي تحت معاينه باليني و انجام تست هاي شنوايي سنجي جهت غربالگري از نظر تعيين آستانه شنوايي قرار گرفتند. كليه اطلاعات در نرم افزار اطلاعاتي SPSS وارد وآناليز شدند. يافته ها: 101 كودك مبتلا به شكاف لب وكام و يا لب تحت بررسي قرار گرفتند. (57 پسر و 44 دختر) 66/41 ماه ميانگين سني پسران و 34/29 ماه ميانگين سني دختران بود (05/0 P <). 34 بيمار شكاف/ كام ايزوله (11 پسر و 23 دختر)، 7 بيمار شكاف لب ايزوله (2 پسر، 5 دختر) و 60 بيمار شكاف كام. لب (43 پسر و 17 دختر) داشتند. 25 نفر از بيماران مبتلا به شكاف كام ايزوله و 2 نفر از بيماران شكاف ايزوله و 43 بيمار شكاف لب و کام دچار اوتيت سروز بودند. دو نفر مبتلا به كاهش شنوايي حسي عصبي بودند كه كودك دچار كاهش شنوايي نوع عميق جهت كاشت حلزون و كودك دچار كاهش شنوايي متوسط جهت استفاده از سمعك ارجاع شدند. نتيجه گيري: با توجه به فراواني افت يا فقدان شنوايي در كودكان مبتلا به شكاف لب و کام و اهميت تشخيص زودرس اين اختلال در سنين رشد و تكامل، غربالگري شنوايي سنجي همه كودكان مبتلا به شكاف ضروري است.