چکیده
زمينه واهداف: کاتاراکت شايعترين علت کاهش بينايي در دنيا بشمار مي رود. تاثير بعضي از آنتي اکسيدانتها در به تاخير انداختن کاتاراکت ناشي از سلنيت نشان داده شده است. در اين مطالعه تاثير N- استيل سيستئين (N-Acetylcysteine, NAC) در پيشگيري از کاتاراکت تجربي ناشي از سلنيت سديم در چشم موش صحرايي بررسي شده است.
روش بررسي: چهل موش صحرايي از نژاد Wistar به صورت غير انتخابي به چهار گروه تقسيم شدند. در هر گروه 10 موش قرار داده شد. در روز دهم پس از تولد به گروه 1 (کنترول) به مقدار ml 3/0 سرم سالين به صورت زير جلدي و به همين مقدار داخل پريتوان، به گروه 2 nmol/gbw 20 سلنيت سديم به صورت زير جلدي و ml 3/0 سرم سالين نرمال داخل پريتوان، به گروه 3 nmol/gbw 20 سلنيت سديم به صورت زير جلدي و mg/kgbw 100، NAC به صورت داخل پريتوان، براي گروه 4 mg/kgbw 100، NAC داخل پريتوان و به مقدار ml 3/0 سرم سالين نرمال زير جلدي تزريق شد. عدسي موش های هر 4 گروه از نظر تشکيل کاتاراکت به صورت هفتگي معاينه شد و مقدار کاتاراکت آنها درجه بندي گرديد. روز پانزدهم پس از تزريق عدسي ها خارج شده و از نظر سطح گلوتاتيون (Glutathione, GSH)، مالون دي الدئيد (Malondialdehyde, MDA)، سوپراکسيد ديسموتاز
(Superoxide dismutase, SOD) و گلوتاتيون پراکسيداز (Glutathione peroxidase, GPX) مورد آزمايش قرار گرفت.
يافته ها: تمام عدسي هاي موشهاي گروه 3 شفاف بودند، در حاليکه در تمام موش هاي گروه 2 کاتاراکت به درجات مختلفي با ميانگين 03/1±8/2 ملاحظه شد (05/0>P). ميانگين سطح GSH، SOD و GPX در گروه 2 به صورت معني داري کمتر از گروه هاي 1،3 و 4 بود (05/0>P). بطوريکه ميانگين سطح MDA در گروه 2، به صورت معني داري بالاتر از گروه هاي 1، 3 و 4 بود (05/0>P).
نتيجه گيري: N-استيل سيستئين به صورت موثري مانع کاتاراکت ناشي از سلنيت سديم مي شود که اين اثر ميتواند به خاصيت آنتي اکسيدانتي آن مربوط باشد