عوامل موثر بر سرانجام بيماران بستري در واحد مراقبتهاي ويژه كودكان

چکیده

زمينه و اهداف: ازيك طرف مراقبتهاي ويژه در طي دو دهه اخير بطور چشمگيري پيشرفت كرده و از طرف ديگر پاتوفيزيولوژي فرآيندهاي تهديد كننده حيات و ظرفيتهاي تكنولوژيكي در ارزيابي ودرمان در طي اين دوره سريعا" توسعه يافته كه منجر به بهبود ميزان مرگ ومير كودكان شديداً بيمار گرديده است. در عين حال بايد در نظر داشت كه اين بخش بزرگترين منبع صرف هزينه ها در داخل بيمارستان است. اين بخش فراهم كننده سطوحي از مراقبت است كه درساير بخشهاي بيمارستاني قابل انجام نيست مانند ونتيلاسيون مكانيكي و يا ارزيابي هموديناميك. نكات فوق ايجاب مي كند كه اين بخش مدام ارزيابي وبراي خدمات كيفي بيشتر آماده شود. به همين منظور اين مطالعه با هدف بررسي فاكتورهاي موثر بردستاورد بخش مراقبت هاي ويژه كودكان طراحي واجرا شد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت مقطعي تحليلي، طراحي و كل بيماران بستري بخش مراقبت هاي ويژه كودكان در طي 2 سال از ابتداي سال 1384 تا انتهاي سال 1385 که شامل 1044 نفر مي‌گرديد وارد مطالعه گرديد. داده‌هاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و تستهاي آماري Independent sample t-test و Chi-square و One way ANOVA مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفته و سطح معني‌داري در اين مطالعه (05/0 > P) در نظر گرفته شد. يافته ها: درمجموع از 1044 بيمار بستري 435 نفر زير ونتيلاتور رفتند. ميانگين سني درگروه زيرونتيلاتور1/43± 6/29 ودرگروه مقابل 5/44 ±2/41 بود كه با (001/0 > P) اختلاف معني دار ديده شد. مورتاليته كل بخش 218 نفر ( 9/20 % ) بود كه در كسانيكه زير ونتيلاتور بودند 201 نفر( 2/46 % ) و در گروه مقابل 17 نفر (9/2 %) ودر افراديكه زير يك روز بستري وفوت نمودند بيش از گروه مقابل بود (31% در مقابل 7/14% ) (001/0 = P) بدين ترتيب با حذف موارد زير يك روز مرگ ومير بخش از 9/20 % به 7/14% كاهش يافت. طول مدت بستري دركسانيكه فوت نمودند 4/10± 9/4 روزودرگروه مقابل 5 ±1/3 روز بود (01/0 = P). ميزان Re-intubations معادل 9/13 % ( 36 از 258 نفر ) بود كه 7 نفر فوت و29 نفر نجات يافتند. نتيجه‌گيري: از فاكتورهاي بسيار مهم اثر گذار بر دستاورد بخش مراقبت هاي ويژه مرگ ومير بيماراني است كه در مراحل انتهائي بيماري به آن ارجاع داده شده وضمن صرف منابع عملا سودي نيز نمي برند.