چکیده
زمينه و اهداف: پارگي کاناليکول ها بطور مرسوم با عبور دادن لوله سيليکوني دو کاناليکولي از هر دو کاناليکول و آناستوموز دو انتهاي قطع شده ترميم ميگردد. اخيرا" لوله سيليکوني تک کاناليکولي براي ترميم پارگي کاناليکول مورد استفاده قرار گرفته است. در اين مطالعه ما به مقايسه ميزان موفقيت وعوارض ترميم پارگي کانالکيول با استفاده ازلوله سيليکوني تک کاناليکول ودوکاناليکول پرداخته ايم.
روش بررسي: بيماران به دو گروه تقسيم شدند. در گروه يك 20 كاناليكول با تعبيه ميني مونوکا و در گروه دو 50 کاناليکول با تعبيه كراوفورد تحت ترميم قرار گرفتند. استنت 3 ماه در محل باقي مي ماند. پروبينگ و شستشو بلافاصله بعد از درآوردن استنت و نيز 3 ماه بعد جهت ارزيابي باز بودن آناتوميك انجام گرفت. براي ارزيابي سوبژكتيو اشك ريزش از تقسيم بندي سه درجه اي بهبودي کامل ، بهبودي نسبي، عدم بهبودي استفاده گرديد.
يافته ها: در پيگيري نهايي 19 كاناليکول در گروه 1 و 49 كاناليکول در گروه 2 از نظر آناتوميكي باز بودند (49/0 = P). در ارزيابي سوبژكتيو 80% بيماران گروه 1 و64% بيماران گروه 2 فاقد اشك ريزش بودند(بهبودي کامل) (31/0 = P) . عوارض شامل تشكيل بافت گرانولاسيون ( 2 مورد گروه 1 و يك مورد گروه 2 )، درآمدن زودرس استنت (3 مورد در هر گروه) تنگي کاناليکول ( 3 مورد گروه يک و 9 مورد گروه 2 ) و اسليت پونکتوم (فقط 16 مورد در گروه دو) بود (002/0 = P) عارضه قرنيه اي در هيچيك از دوگروه مشاهده نشد.
نتيجه گيري: از نظر ميزان موفقيت، لوله گذاري تك كاناليکول و دو کاناليکول با هم يکسان بودند. عارضه اسليت پونکتوم مختص به لوله گذاري دو کاناليکول بوده و در لوله گذاري تک کاناليکول ديده نشد بنابراين لوله تک کاناليکولي ميني مونوکا مي تواند جايگزين مناسبي براي لوله کراوفورد در ترميم پارگي هاي کاناليکول باشد.