چکیده
زمينه واهداف: درمان آسم در 50 سال اخير بهبود چشمگيري پيدا كرده كه عمدتا" بدليل پيدايش كورتيكواستروئيدها استنشاقي در اوايل 1980 بوده است.
با اين وجود، پيامد با كيفيت خوب نه تنها به در دسترس بودن دارو بلكه به استفاده مناسب آن نيز وابسته است. پيامد عدم تبعيت از درمان از دست دادن فرصت بهبود براي بيمار و از دست دادن دارو توسط سيستم بهداشتي و متعاقب آن افزايش مرگ ومير است. اين مطالعه براي بررسي اثر آموزش و پيگيري منظم بر ميزان تبعيت از درمان در كودكان مبتلا به آسم پايدار متوسط تا خفيف اجرا شد.
روش بررسی: دريك مطالعه نيمه تجربي (قبل وبعد ) ، دو گروه از كودكان با آسم پايدار خفيف تا متوسط ارجاع شده به كلينيك تخصصي دانشگاه علوم پزشكي تبريز مورد مقايسه قرار گرفتند. گروه اول 200 كودك مبتلا به آسم را شامل مي شد كه حداقل به مدت يكسال با روش سنتي درمان گرفته بودند. گروه دوم نيز 300 بيمار در همان گروه سني وشدت بيماري را شامل مي شد كه حداقل به مدت يكسال با يك برنامه جامع از آموزش و ويزيت هاي پيگيري منظم تحت درمان قرار گرفتند. يافته ها با استفاده از مجذور كاي تجزيه و تحليل و 05/0 P< معني دار تلقي شد.
يافته ها: نتايج نشان مي دهد كه در گروه اول 100 نفر (50% ) ودر گروه دوم 295 نفر ( 3/84 % ) داراي ميزان تبعيت بالاتر از 50%
بودند. (00/0 P = ) با در نظر گرفتن ميزان تبعيت مساوي يا بيش از 50% ، دربين دوگروه از بيماران مبتلا به آسم پايدار خفيف، تفاوت معني داري وجود داشت. (00/0 P = )
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد كه آموزش وپيگيري برنامه ريزي شده ميتواند به ميزان بالائي از تبعيت منجر شود.