چکیده
زمينه و اهداف: فقرآهن شايعترين كمبود تغذيه اي كودكان است. بنابرگزارش سازمان بهداشت جهاني سالانه تقريباً پنج بيليون نفر از كمبود آهن رنج مي برند. اين مطالعه جهت مقايسه تغذيه و دريافت آهن كودكان با آنمي كمبود آهن و آنهائيكه آنمي نداشتند انجام گرفت.
روش بررسي: در يك مطالعه مقايسه اي مقطعي برروي كودكاني كه در بيمارستان كودكان تبريز در طي سال 1385 بستري شده بودند، نوع تغذيه و دريافت آهن 60 بيمار با آنمي فقر آهن با 60 كودك بعنوان شاهد كه آنميك نبوده ودر محدوده سني 9 تا 36 ماه قرارداشتند واز نظر جنسي يكسان بودند مقايسه شد.
يافته: ميزان متوسط هموگلوبين، حجم متوسط گلبولي و آهن سرم به ترتيب در گروه مورد 1/9 گرم درصد، fL 41/65و 33/19 ميكروگرم درصد و گروه كنترل 6/12 گرم درصد، FL 18/75 و 28/78 ميكروگرم درصد بود. گروه مورد و شاهد تفاوت معني داري از نظر سن متوسط شروع تغذيه تكميلي نداشتند(058/0=P)، ولي اختلاف آماري معني داري در مقدار آهن دريافتي داشتند(001/0>P).
نتيجه گيري: دريافت ناكافي و يا نامرتب قطره آهن از سن 6-4 ماهگي در موارد زيادي از آنمي فقرآهن گزارش شده بود. غذاي تكميلي به تنهايي نمي تواند از آنمي فقر آهن جلوگيري نمايد. تجويز مرتب قطره آهن به مقدار كافي روزانه از سن 6-4 ماهگي براي جلوگيري از آنمي فقرآهن ضروري است.