تاثیر اکتوپاین بر سطح گلوکز و شاخص های استرس اکسیداتیو سرم در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده

زمینه: دیابت، ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا عملکرد انسولین می باشد. آرژنین یک اسید آمینه است که در این بیماران با کاهش میزان مواجه است و اکتوپاین یکی از مشتقات آرژنین می باشند. مطالعه حاضر به تاثیر اوپاین ها بر گلوکز و شاخص های استرس اکسیداتیو سرم در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می-پردازد.

روش کار: در این مطالعه 16 سر موش نر به دو گروه شاهد دیابتی و غیر دیابتی و 16 سر موش نر به دو گروه تیمار تقسیم شدند. گروه اول، تیمار اوپاین به میزان 50 میلی گرم و گروه دوم، تیمار اوپاین به میزان 100 میلی گرم اوپاین به مدت 3 هفته دریافت کردند. برای ایجاد دیابت از داروی استرپتوزوتوسین mg/kg 60 بصورت IP استفاده شد. در حالت ناشتا از موش¬ها خونگیری انجام شد و میزان مالون دی آلدهید(MDA) به روش تیوباربیتوریک اسید، میزان گلوکز با استفاده از کیت شرکت پارس آزمون، میزان فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) با استفاده از کیت های شرکت راندوکس (انگلستان) اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و روش tukey آنالیز شدند .

یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف اوپاین تاثیر معناداری بر کاهش گلوکز و مالون دی آلدهید سرم نداشت در حالی که دوز 50 میلی گرم اوپاین باعث افزایش معنادار فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مقایسه با موش های دیابتی بدن درمان، گردید.

نتیجه گیری: مصرف اکتوپاین تأثیر بهتری بر کنترل میزان قند خون نداشت اما ولی منجر به بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی سرم در موش های دیابتی شده گردید.