چکیده
زمینه: استافیلوکوکوس اورئوس پاتوژن اصلی در ایجاد عفونت‌هاي بیمارستانی می‌باشد. سیستم تنظیم کننده کمکی ژن (accessory gene regulator, agr) در استافیلوکوکوس اورئوس بیان ژن‌های کد کننده فاکتورهای بیماری‌زای خارج سلولی را کنترل می‌نماید. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن‌های agr و مقاومت دارویی در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های بالینی در بیمارستان‌های تبریز می‌باشد.
روش‌کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 100 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های بالینی در بیمارستان‌های تبریز انجام گرفت. الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها، توسط روش انتشار دیسک تعیین گردید. پس از استخراج DNA، حضور ژن‌های agrA,B,C,D با روشMultiplex PCR بررسی شد. نتایج بدست آمده با نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از 100 سویه استافیلوکوکوس اورئوس، 38 ایزوله مقاوم به متی‌سیلین بودند. آن‌ها به ریفامپین (89%) و وانکومایسین (86%) حساس بودند اما نسبت به پنی‌سیلین (98%) و تتراسیکلین (85 %) مقاومت داشتند. بیشترین فراوانی ژن‌های agr در سویه‌ها مرتبط با ژن‌های (65%) agrA و (agrC (%29 بود. ژن‌های agrB و agrD در هیچ سویه‌ای دیده نشدند.
نتيجه گیری: ژن‌های agrA و agrC نقش مهمی در عفونت‌های استافیلوکوکی در نمونه‌های بالینی جدا شده از بیمارستان‌های تبریز ایفا می‌نمایند. هم‌چنین نتایج، شیوع بالای مقاومت چند دارویی را در سویه‌هاي بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس نشان می‌دهد. بنابراین باید از کاربرد غیرضروري آنتی‌بیوتیک‌ها اجتناب نمود.