چکیده
زمینه: IGF-1 یک هورمون آنابولیک است که در متابولیسم سلولی و رشد موثر است. بذر کتان حاوی اسید چرب غیر اشباع و مفید می باشد. پژوهش های پیشین نشان داده اند که فعالیت بدنی و مواد طبیعی روی سطوح هورمون ها اثر دارند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ده هفته تمرین اینتروال شدید (HIIT) با و بدون روغن بذر کتان بر سطوح IGF-1 پلاسمای موش¬های صحرایی نر انجام شد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 20 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به عنوان نمونه استفاده شد. حیوانات به‌صورت تصادفی به چهار گروه (پنج سر در هر گروه) شامل کنترل- سالین (CS)، تمرین- سالین (TS)، کنترل- مکمل بذر کتان (CO) و تمرین- مکمل بذر کتان (TO) تقسیم شدند. گروه¬های تمرینی، برنامه HIIT روی نوارگردان مخصوص جوندگان را انجام دادند (10 هفته، پنج جلسه در هفته، شدت 90 تا 95 درصد VO2max) و گروه های مکمل نیز مکمل روغن بذر کتان را دریافت کردند (mg/kg 300). پنج روز پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها قربانی شدند. نمونه پلاسما جمع آوری و سطوح IGF-1 پلاسما با روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی به صورت میانگین و انحراف استاندار بیان شدند. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای تشخیص توزیع طبیعی داده¬ها استفاده شد. جهت تعیین اثر اصلی تمرین، مکمل و تعامل تمرین و مکمل از آزمون آنالیز واریانس دوراهه (آزمون تعقیبی LSD) استفاده شد و با نرم‌افزارSPSS ورژن 19 آنالیز شد.
یافته ها: تمرین باعث افزایش معنی دار در سطوح IGF-1 پلاسمایی (0/009=P) نسبت به گروه های بدون تمرین شد. سطوح IGF-1 پلاسمایی در گروه های مکمل به طور معنی داری بیشتر از سالین بود (0/002=P). تعامل تمرین و مکمل افزایش معنی دار در سطوح IGF-1 پلاسمایی (0/001=P) نسبت به تمرین یا مکمل به تنهایی را نشان داد.
نتیجه گیری: احتمالا HIIT و مصرف روغن بذر کتان بتواند به عنوان مکانیسمی برای افزایش IGF-1 در بدن مطرح باشد.