چکیده
زمینه: بیماران مبتلا به نارسایی کلیه در اثر فرآیند درمان همودیالیز و فقر حرکتی دچار محدودیتهای فیزیکی و فیزیولوژیکی میشوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر درد، خستگی و عملکرد جسمانی بیماران سالمند همودیالیزی انجام شد.
روشکار: در این مطالعه نیمهتجربی تعداد 30 بیمار مرد همودیالیزی با میانگین سنی 6/51±62/24 سال، سابقه دیالیز 18/44±29/4 ماه و سه بار دیالیز در هفته به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15) و کنترل (15) قرار گرفتند. متغیرهای درد، خستگی و عملکرد جسمانی بیماران قبل و بعد از دورۀ تمرینی به ترتیب توسط پرسشنامه VAS، پرسشنامه FSS و آزمون دو دقیقه ای راه رفتن، اندازهگیری شد. بیماران گروه تجربی به مدت 6 هفته، هرهفته سه جلسه 45 دقیقهای تمرینات تعدیل شدۀ ثبات مرکزی را انجام دادند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها، روش آماری تحلیل واریانس برای اندازههای تکراری در سطح معناداری (0/05>P) مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که تغییرات و تعامل در هر سه متغیر درد (24/61=P=0/001 ،F)، خستگی (F=41.03, P=0.001) و عملکرد جسمانی (F=83.07, P=0.001) در پسآزمون نسبت به پیشآزمون در گروه تجربی معنادار بود، همچنین در گروه تجربی، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معناداری در درد، خستگی و عملکرد جسمانی مشاهده شد (0/05>P).
نتیجهگیری: باتوجه به محدودیتهای حرکتی و تشدید مشکلات بیماران در راهبردهای ورزشی متکی به اندام تحتانی، تمرینات منتخب ثبات مرکزی گزینه موثر و مناسبی برای بهبود درد، خستگی و عملکردجسمانی سالمندان همودیالیزی بود که میتواند در غالب یکی از راهبردهای غیردارویی مورد استفاده درمانگران و کادرمراقبتی این بیماران قرار گیرد.