چکیده
زمینه: دیابت ملیتوس یکی از مشکلات تهدید کننده سلامتی است که شیوع روزافزون آن با عوارض قلبی- عروقی همراه می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر 12 هفته تمرین آئروبیک در آب بر عملکرد و ساختار قلب زنان دیابتی نوع 2 مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید مدنی تبریز می‌باشد.
روش‌کار: در یک طرح تحقیقی نیمه‌تجربی از بین زنان دیابتی نوع 2 در محدوده سنی 45 تا 65 سال مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید مدنی تبریز 32 نفر بصورت داوطلبانه انتخاب و در یکی از دو گروه تمرین در آب (16 =n) یا گروه کنترل (16 =n) قرار گرفتند. گروه تمرین در آب 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته تمرینات ائروبیک را در داخل آب با شدت درک فشار 5-8 به مدت 60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل روند طبیعی فعالیت‌های روزمره را دنبال کردند. شاخص‌های دیابتی شامل قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar)، انسولین، مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و عملکرد دیاستولی شامل A Velocity (AV)، E Velocity (EV)، Deceleration Time (DT)، نسبت E بهA (E/A)، عملکرد سیستولی شامل Ejection Fraction (EF)، توده بدن چپ (Left Ventricular Mass)، systolic pressure (SP)، diastolic pressure (DP) و ضربان قلب استراحتی (RHR) 48 ساعت قبل و بعد از دوره 12 هفته‌ای تمرین از آزمودنی‌ها اخذ شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف، تی مستقل در سطح معنی‌داری 05/0=α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که در شاخص‌های قند خون ناشتا (0/006=P)، هموگلوبین گلیکوزیله (0/012=P)، AV (002/0=P)، SP (042/0=P) و RHR (035/0=P) کاهش معنی‌دار و در شاخص‌های EV (034/0=P)، EF (002/0=P)، LVM (000/0=P) افزایش معنی‌داری در گروه تمرین در آب نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. اما این تغییرات در شاخص DT، EA و DP بین دو گروه معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام فعالیت‌های ورزشی در داخل آب با توجه به ماهیت هوازی و مقاومتی این تمرینات می‌تواند در بهبود عملکرد قلبی بیماران دیابتی مبتلا به نارسایی قلبی تأثیرگذار باشد.