چکیده
زمینه: دررفتگیهای خلفی هیپ همراه با شکستگی سر فمور جزو تروماهای پر عارضه میباشند هدف از مطالعه این است که ضمن معرفی پاتوژی مشترک دررفتگیهای خلفی هیپ غير قابل جااندازي كه با شكستگي سر ران همراه هستند، نتایج درمان با استفاده از در آوردن مفصل ران به روش جراحی ارایه شود.
روشکار: تمامی موارد دررفتگی خلفی هیپ همراه با شکستگی سر فمورکه غير قابل جااندازي بودند و اقدام به درآوردن مفصل ران به روش جراحی شدند وارد مطالعه گردیدند. نتايج باليني و راديوگرافيك با استفاده از معیارهای Merle d’Aubigné & Postel and Thompson & Epstein بررسی شدند.
یافتهها: هفت مرد با سن ۳۱±۷ سال وارد مطالعه شدند. فاصله زمان آسيب تا جراحي۲۲±۱۴ ساعت بود. بعد از پيگيري ۶۷±۱۰ ماه، پنج بيمار نتايج عالي داشتند، يك مورد نتايج خوب و یک مورد نتیجه ضعیف داشت که این مورد با تاخير در مراجعه (۳۶ساعت) دچار سیاه شدگی سر ران شد.
نتیجهگیری: میتوان پیشنهاد کرد که تکنیک درآوردن مفصل ران به روش جراحی میتواند روش مناسبی در درمان شکستگی- دررفتگی هیپ غير قابل جااندازي باشد.