اپیدمیولوژی و تظاهرات بالینی و رادیولوژیک ترومای بلانت حنجره

چکیده

زمینه: ترومای خارجی حنجره نادر است و شیوع آن در حدود 1 در 137000 بین بالغین می‌باشد. در جوامع در حال توسعه تروماي بلانت شايع‌تر از تروماي نافذ مي‌باشد. تروماي بلانت مي‌تواند به علت تصادفات وسايل نقليه، آسيب‌هاي ورزشي و ناشي از دارآويختگي باشد. ترومای حنجره می‌تواند با طیفی از علایم و نشانه‌ها از ایست قلبی ریوی تا تغییر مختصر در کیفیت صدا تظاهر پیدا کند. شایع‌ترین تظاهر بالینی ترومای حنجره خشونت صدا می‌باشد. گرچه تروماي بلانت حنجره شيوع كمي دارد ولي از يك طرف به دليل سر و كار داشتن با راه هوايي فوقاني و ايجاد انسداد حاد راه هوايي فوقاني و از طرفي ديگر به دليل ايجاد عوارضي از جمله تنگي‌هاي حنجره در صورت عدم درمان مناسب، از اهميت زیادی برخوردار است.

روش‌کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی 30 بیمار با ترومای بلانت حنجره وارد مطالعه شدند. نمونه مورد مطالعه شامل تمام بیماران با تشخیص تروماي حنجره كه از فروردين 1386 لغايت اسفند 1395 در بخش گوش و حلق و بيني بستري شده بودند مي باشد. داده‌ها با روش‌های آماری توصیفی و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: تعداد 30 نفر بیمار شامل 27 (90%) نفر مرد و 3 (10%) نفر زن مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سنی بیماران 53/10± 13/36 سال بود. شایعترین علت تروما تصادفات رانندگی بود. شایع‌ترین علایم بالینی درد و تندرنس گردن بود. شایع‌ترین علامت رادیولوژیک آمفیزم زیر جلدی بود. شایع‌ترین علامت لارنگوسکوپیک تورم و هماتوم بود. شایع‌ترین درمان انجام گرفته درمان‌های حمایتی بود.

نتیجه‌گیری: هرگونه تاخیر در تشخیص و درمان به موقع می‌تواند تهدید کننده حیات باشد. بنابراین راه هوایی بیمار باید توسط فرد مجرب ارزیابی شده و اقدامات لازم به عمل آید. همچنین هرگونه تغییرات در علایم بیمار باید با دقت کنترل شده و اقدام درمانی در صورت نیاز انجام گیرد.