چکیده
زمینه: تغييرپذيري زيادي در پاسخ كورتيزول و تستوسترون به روشهای مختلف تمرین ورزشی وجود دارد. از جمله روش تمرین ورزشی که امروزه مورد توجه قرار گرفته است، تمرینات همراه با محدودیت جریان خون است. از این رو هدف مطالعه حاضر مقایسه تغییرات سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول متعاقب تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در ورزشکاران دختر بود.
روشکار: 30 دختر ورزشکار با دامنه سنی 30-23 سال بهطور تصادفی به سه گروه: تمرين مقاومتي سنتي، تمرين مقاومتي همراه با محدودیت جریان خون و کنترل تقسیم شدند. تمرین با یک ست 30 تکرار شروع و با دو ست تکرار تا حد خستگی پایان یافت. نمونهگیری خونی برای اندازهگیری سطوح هورمون تستوسترون و کورتیزول قبل و بلافاصله پس از اتمام تمرین صورت گرفت. آزمون تی وابسته برای مقایسه درونگروهی، آزمون تحلیل واریانس یکراهه برای مقایسه بینگروهی استفاده گردید.
یافتهها: نتايج حاكي از عدم افزايش معنادار هورمون تستوسترون در مقایسه درونگروهی و بینگروهی بود (P=0/724). همچنین میزان کورتیزول فقط در گروه بدون انسداد نسبت به پیشآزمون افزایش معنادار داشت (P=0/001)، اما در مقایسه بینگروهی هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری در سطوح سرمی هورمون کورتیزول داشتند (P=0/002).
نتیجهگیری: به نظر میرسد برای ورزشکارانی که در مرحله بازتوانی هستند و توانایی بلند کردن وزنه سنگین را ندارند میتوان تمرینات همراه با محدودیت جریان خون با شدت پایین را با تمرینات بدون انسداد با شدت بالا جایگزین کرد.