چکیده
زمینه: درباره آنژیوژنز، متاستاز سرطان پستان و فعالیت ورزشی، پژوهشهای فراوانی در چند دهه اخیر انجام شده است تا سازوکارهای تنظیمی آن بهتر معلوم شود. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تعاملی تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) و مکمل کوئرستین (Q) بر بیان عوامل کلیدی آنژیوژنزی در بافت تومور موشهای مبتلا به سرطان پستان بود.
روشکار: به 24 سر موش بالب سی ماده، سلولهای سرطانی وابسته به گیرنده استروژن MC4L2، تزریق و به سه گروه تومور (T)، تومور+ تمرین تناوبی خیلی شدید (TH) و تومور+ تمرین تناوبی خیلی شدید+ کوئرستین (THQ) تقسیم شدند. گروه TH و گروه THQ، 3 روز در هفته به مدت 6 هفته و هر جلسه 1 ساعت، روی تردمیل دویدند. به گروه THQ، به جز تمرین، 6 هفته، هفتهای 3 روز، مقدار 110 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم، محلول کوئرستین تزریق شد. پس از پایان کار، موشها کشته شدند، بافت تومور برداشته و در نیتروژن مایع فریز و در دمای 70- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. بیان ژنهای TIE-2 و VEGF-A به روش Real Time-PCR سنجیده شد. ΔCt، ΔΔCt، Fold change با آزمونهای آماری مربوط در سطح معناداری (0.05>p) با نرم افزار GENEX محاسبه شد.
یافتهها: نتایج نشان داد تعامل THQ باعث کاهش معنادار بیان ژنهای TIE-2 و VEGF-A در گروه TH و THQ در مقایسه با گروه T شده است. بعلاوه، مصرف کوئرستین در گروه THQ باعث کاهش معنادار بیان ژنهای TIE-2 و VEGF-A در مقایسه با گروه TH شد.
نتیجهگیری: تعامل HIIT و مصرف مکمل Q احتمالا در مهار آنژیوژنز تومور موثر است.