چکیده
زمینه: زايمان يك تجربه پر از استرس و همراه با درد، خستگي و ترس می‌باشد. ترسيدن افراد از درد زايمان سبب تمايل آن‌ها به سزارين می‌گردد. اعتقاد بر این است که درد زایمان دردناک‌ترین دردی است که بشر تجربه می‌کند. این درد در طول مراحل مختلف زایمان از نقاط مختلفی منشأ می‌گیرد. همچنین طول مدت زایمان از عوامل مؤثر بر نتایج حاملگی و آسیب‌های وارده بر مادر و جنین است. مطالعه حاضر باهدف مقايسه اثر TENS (تحریک الکتریکی عصب از راه پوست) با ترکيب دارويي هيوسين– پرومتازین بر طول مدت مرحله اول زایمان در سال 1395 انجام گرفت.
روش‌کار: این پژوهش یک مطالعه کار آزمایی بالینی دو سو کور است که در دو گروه 42 نفره که به طور تصادفی در دو گروه (تنس) و گروه (هیوسین-پرومتازین) قرار گرفتند انجام شد. در شروع فاز فعال در گروه دارو 20 میلی‌گرم هیوسین و 25 میلی‌گرم پرومتازین به صورت یک بار تزریق توأم عضلانی تجویز شد. در گروه تنس از دستگاه تنس با دو جفت الکترود استفاده شد: به ترتیبی که الکترودهای بالایی بین مهره‌های L1-T10 و الکترودهای پایینی بین مهره‌هایS2-S4 در دو طرف ستون مهره‌ها قرار گرفتند. طول مدت مرحله اول در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفت. برای ارزیابی نتایج تحقیق از آزمون تی تست با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که متغیرهای سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، دیلاتاسیون در زمان پذیرش، طول مرحله دوم زایمان و وزن نوزاد بین دو گروه مورد مداخله تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05>P). میانگین طول انقباضات در مرحله اول زایمان در دو گروه ازنظر آماری تفاوت معنی‌دار نداشت (0/86=P). میانگین تعداد انقباضات در دو گروه ازنظر آماری تفاوت معنی‌دار نداشت (0/23=P). طول مرحله اول زایمان در دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت و گروهی که مورد تحریک الکتریکی پوست قرار گرفتند میانگین طول مرحله اول زایمان کمتری نسبت به گروهی که هیوسین- پرومتازین گرفتند، داشتند (0/002=P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که تنس در مقایسه با ترکیب دارویی هیوسین- پرومتازین به میزان بیشتری موجب کاهش طول مرحله اول زایمان می‌شود. لذا استفاده از آن در جهت کوتاه شدن مدت لیبر توصیه می‌شود.