چکیده
زمينه: هر چند بسیاری از زگیلها با درمان های معمول بهبود مییابند، ولی موارد مقاوم از معضلات شایع هستند. بلئومایسین از جمله داروهایی است که برای موارد مقاوم استفاده میشود. هدف از این پژوهش مقایسه اثر ترکیبی کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه بلئومایسین با کرایوتراپی در درمان زگیل مقاوم است.
روش کار: شصت بیمار با زگيل مقاوم به درمان انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه 30 نفره A و B قرار داده شدند. در هر گروه سه جلسه كرايو طي هفتههاي 0، 3 و 6 در صورت وجود ضايعات قابل مشاهده انجام شد. در گروه B علاوه بر كرايوتراپي در هفته صفر و در صورت وجود ضايعه قابل مشاهده طي هفته 3 نيز تزريق داخل ضايعه بلئومايسين mg/ml1 انجام شد. نتايج درماني و عوارض احتمالي در هفتههاي 3 و 6 بررسي شد.
يافتهها: میزان پاسخ به درمان از نظر پزشک به صورت ضعیف، متوسط و خوب تعریف شد که این میزان بعد از سه هفته درمان در گروه A به ترتیب 7/16، 3/53 و10 درصد و درگروه B به ترتیب 7/16، 50 و3/33 درصد بود. میزان پاسخ بعد از 6 هفته به درمان در گروه A به ترتیب 3/33، 40 و 7/26 درصد و درگروه B نیز به ترتیب 7/6، 40 و 3/53 درصد بدست آمد.
نتيجهگيري: درمان ترکیبی کرایوتراپی وتزریق داخل ضایعه بلئومایسین نسبت به کرایوتراپی روش موثرتری برای درمان زگیل مقاوم است.