چکیده
زمينه: حرکت ناشنوایان اغلب ناموزون و بدون ریتم است که نقص در قابلیت تعادل، عامل اصلی چنین پدیده ای است. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تحریک وستیبولار بر تعادل ایستا و پویا در کودکان دچار نقص شنوایی بود.
روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمام کودکان کم شنوا مدرسه پیش دبستانی و دبستان قطب زاده شهر رشت بود که از میان آن ها 24 نفر به صورت در دسترس و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل (12 نفر) و تجربی (12 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت شش هفته، هفته ای سه جلسه تمرینات تحریک وستیبولار را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا و پویا به وسیله خرده آزمون برونکینز-اوزرتسکی و تعادل عملکردی با آزمون زمان برخاستن و رفتن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و تحلیل کواریانس در سطح معناداری 05 / 0 ≥ p تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج مطالعه حاضر پس از اتمام دوره مداخله، تفاوت معنی داری را، بر عوامل تعادل ایستا ( 001 / 0 = p)، پویا ( 02 / 0 =p) و عملکردی ( 001 / 0 =p) در گروه تجربی نشان داد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که یک دوره برنامه تمرینی تحریک وستیبولار میتواند موجب ارتقاء عملکرد تعادلی ایستا، پویا و عملکردی در کودکان کم شنوا شود.