چکیده
زمینه: عوامل مختلفی بیومکانیک راه رفتن را تحت تاثیر قرار داده و باعث برهم خوردن کنترل قامتی میشوند. زانو ضربدری یکی از مهمترین ناهنجاری های اندام تحتانی است که راستای بدن را تغییر داده و باعث برهم خوردن وضعیت آن میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آنی استفاده از بریس زانو بر فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات اندام تحتانی در افراد با زانوی ضربدری طی راه رفتن بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. 24 پسر زانو ضربدری (20-30 سال) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. در دو شرایط با و بدون بریس زانو در مسیر 10 متری راه رفتند. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. از آزمون تی زوجی برای تحلیل آماری در سطح معناداری 0.05 استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشاندهنده افزایش معناداری فعالیت الکتریکی عضله نیم وتری طی راه رفتن با بریس زانو در مقایسه با شرایط راه رفتن بدون بریس زانو بود (p = 0.037؛ 0.89=d). طیف فرکانس فعالیت الکتریکی سایر عضلات اندام تحتانی هیچ اختلاف معناداری را طی استفاده آنی از بریس زانو نشان ندادند (P >0.05).
نتیجه گیری: عضله نیموتری در افراد با زانو ضربدری ضعف دارد. بنابراین افزایش معنادار در طیف فرکانس فعالیت الکتریکی عضله نیم وتری نشان از تاخیر در روند خستگی و بهبود عملکرد و فعالیت این عضله دارد.