مقایسة بیان ژن‌های مختص بافت غضروفی توسط کندروسیت‌های تیمار شده با سوپرناتانت سلول‌های بنیادی مشتق شده از بافت چربی و کندروسیت‌های هم‌کشتی شده با سلول‌های بنیادی

چکیده

زمینه: امروزه مشخص شده است که سلول‌های بنیادی عمدة تاثیرات خود را از طریق ترشح فاکتورهای رشد متعدد در محیط کشت‌رویی (سوپرناتانت) اعمال می‌نمایند. بر این اساس هدف از طرح حاضر بررسی تاثیر سوپرناتانت به دست آمده از سلول‌های بنیادی چربی بر بیان ژن‌های مختص بافت غضروفی توسط کندروسیت‌ها و مقایسة آن با شرایطی است که کندروسیتها به طور مستقیم (هم‌کشتی) در مجاورت سلول‌های بنیادی چربی قرار گیرند.

روش کار: جهت بررسی تاثیر سوپرناتانت، کندروسیت‌هایی که در پاساژ 2 سلولی بودند به مدت 72 ساعت تحت تیمار با سوپرناتانت حاصله از سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی قرار گرفتند. در گروه هم‌کشتی، کندروسیتها و سلول‌های بنیادی به نسبت مساوی و به مدت 72 ساعت در شرایط کشت قرار داده شدند. در پایان این زمان، سلول‌های هر دو گروه جهت بررسی بیان ژن‌های مختص غضروف با روش Real time RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با روش آماری Two Way ANOVA و Tukey post test تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: : نتایج طرح حاضر بیانگر افزایش بیان ژن‌های کلاژن نوع II و Sox-9 در گروه تیمار با سوپرناتانت در مقایسه با گروه هم‌کشتی بود، اما بیان ژن‌های Aggrecan و COMP تفاوت معنی‌داری را در دو گروه نشان نداد.

نتیجه گیری: استفاده از سوپرناتانت به دست‌آمده از سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی در مقایسه با استفادة مستقیم از خود این سلول‌ها می‌تواند اثرات سودمندتری داشته باشد و به عنوان گزینة مناسبی جهت پیشبرد ترمیم ضایعات غضروف مفصلی در نظر گرفته شود.