چکیده
زمینه: عفونت دستگاه ادراري يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي باكتريال در كودكان محسوب مي‌شود. این عفونت می‌تواند عوارض جدی، مانند آسیب دائم کلیوی، نارسایی مزمن کلیه و حتی پرفشاری خون به دنبال داشته باشد؛ هدف این مطالعه، بررسي تغییرات سطح سرمی اینترلوکین 8 در عفونتهای ادراری فوقانی و تحتانی و نیز، بررسی ارتباط آن با نوع درگیری سیستم ادراری بود.
روش‌کار: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه ی مقطعي آينده نگر است. جامعه‌ی آماری شامل تمامی کودکان 3 ماه تا 12 ساله ی مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین(ع) شهرستان سمنان بود که با روش نمونه گیری آسان در دسترس، تعداد 57 کودک انتخاب شدند و بر حسب نیاز و براساس تشخیص پزشک، به صورت خوراکی یا تزریقی با یک پروتکل واحد درمان شدند. سطح سرمی اینترلوکین 8، قبل از درمان و 3روز بعد از شروع درمان، با روش الایزا و با استفاده از کیت های در دسترس، اندازه گیری شد. اسکن DMSA نیز، یک هفته پس از بستری برای بررسی شدت درگیری پارانشیم کلیه، جهت تعیین و افتراق عفونتهای ادراری تحتانی و فوقانی انجام گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه، 57 نفر با میانگین سنی 76/20±2/21 ماه، وارد مطالعه شدند. کودکان با سن بیش از 20 ماه نسبت به گروه دیگر، بیش‌تر به عفونت سیستم ادراری فوقانی مبتلا شده بودند (005/0=P). در افراد مذکر، شیوع عفونت ادراری فوقانی، به طور معنی‌داری کم‌تر بود (049/0=P). کودکان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری فوقانی نسبت به تحتانی، غلظت اینترلوکین8 (001/0=P) بالاتری داشتند.
نتیجه‌گیری: در کل، نتایج این مطالعه نشان داد که اینترلوکین 8 از غلظت سرمی بالاتری در عفونتهای ادراری فوقانی نسبت به عفونت های ادراری تحتانی برخوردار بود، در نتیجه از این آزمایش می‌توان به‌عنوان جایگزین مناسبی برای اسکن DMSA، در پیش‌گویی نوع عفونت سیستم ادراری استفاده کرد.