چکیده
زمینه: تمرین ورزشی همواره به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای درمانی و پیشگیری از تجمع چربی، چاقی و بیماری‌های ناشی از آن در همه رده‌های سنی شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات پیلاتس بر سطوح استراحتی آیریزین و شاخصهای چاقی آنتروپومتریک زنان دارای اضافه وزن میانسال است.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی،20 زن دارای اضافه وزن باشگاه آروشای شهر خرم‌آباد، با دوره قاعدگی منظم و شاخص توده بدنی(30-25 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت داوطلبانه انتخاب و بطور تصادفی به دوگروه تمرین پیلاتس و کنترل تقسیم شدند. گروه پیلاتس به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه تمرین کردند. عمل خونگیری بعد از 12 ساعت ناشتایی پیش از تمرین و در پایان پروتکل تمرینی بعد از 48 ساعت استراحت و حالت ناشتایی در دو مرحله، صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t وابسته و t مستقل انجام گرفت .
یافته‌ها: نتایج آزمون تی همبسته برای آیریزین پلاسما درگروه تمرینی بعد از 8 هفته تمرین پیلاتس افزایش معنی‌داری را نشان داد . همچنین محیط بازو، شکم، لگن، ران، وزن و شاخص توده بدنی پس از تمرین در گروه پیلاتس از نظر آماری کاهش معناداری یافت و درگروه کنترل نسبت به ابتدای پژوهش تغییر معنی‌داری مشاهده نشد . مقایسه میانگین بین‌گروهی تنها در متغیر آیریزین نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود .
نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج بدست آمده، بنظر می‌رسد انجام تمرین پیلاتس بمدت 8 هفته می‌تواند بر سطوح پلاسمای آیریزین و شاخصهای آنتروپومتریک در زنان دارای اضافه وزن مؤثرباشد.