چکیده
زمینه: سندرم داون شایعترین اختلال ژنتیکی مادرزادی است که تقریبا 1 مورد در هر 700 تولد رخ میدهد. اختلالات مربوط به سندرم داون به صورت عمده در ناحیه سر و گردن رخ میدهند که اکثر آنها قابلیت درمان توسط متخصصین گوش، حلق و بینی را دارا هستند. از تظاهرات شایع ENT در بیماران سندرم داون، میتوان به عفونت مزمن گوش و افیوژنهای مزمن گوش میانی که با افت شنوایی در ارتباط هستند، انسداد راه هوایی، آپنهی انسدادی خواب، رینیت و سینوزیت مزمن اشاره کرد. در این مطالعه تظاهرات متعدد گوش، حلق و بینی را در بیماران سندرم داون مورد مطالعه قرار دادیم.
روشکار: تعداد 50 کودک مبتلا به سندرم داون شهرستان تبریز در بازه سنی صفر تا 15 سال تایید شده توسط آزمایش ژنتیک یا علایم بالینی را که از طریق مراکز بهزیستی شناسایی شدهاند، انتخاب نموده و سپس ایشان را تحت معاینه قرار دادیم و پارامترهای مربوط به گوش، حلق و بینی را در آنها بررسی نمودیم.
یافتهها: در این بیماران فراوانی اوتیت سروز، هیپرتروفی آدنوئید، شکاف لب و کام، فرنولوم چسبیده، قوس بلند کام، ماکروگلوسی، آترزی کانال گوش، انحراف سپتوم، رینوره، مخاط بینی آلرژیک، میزان آپنه شبانه و خوابآلودگی روزانه، شیار لب و زبان، بینی زینی شکل، هیپوپلازی میانه صورت، هنگینگ کولوملا و تنگی دهانه پیریفورم مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجهگیری: اگر چه سندرم داون مجموعهای از علایم بوده و کنترل آنها پیچیده و مشکل میباشد با این حال معاینه گوش، حلق و بینی در این بیماران بسیار حائز اهمیت بوده و متخصصین گوش، حلق و بینی نقش بسزایی در تشخیص، کنترل و درمان علایم این بیماران دارند.