کاهش شنوایی در کودکان ایرانی مبتلا به سیستیک فیبروزیس

چکیده

زمینه: سیستیک فیبروزیس شایع ترین بیماری ژنتیکی سفیدپوستان است. در کنار بیماری ریوی انسدادی مزمن و اختلال غدد اگزوکرین، خطر افزایش یافته کاهش شنوایی در این بیماران باید مد نظر قرار گیرد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی 47 کودک مبتلا به سیستیک فیبروزیس انتخاب شده و تحت معاینه کامل گوش و دهان و گلو و بینی و انجام تست های شنوایی و ارزیابی کاهش شنوایی (هدایتی، حسی عصبی یا هر دو) و ارزیابی تست تمپانومتری قرار گرفتند. کاهش شنوایی به صورت افت شنوایی از سطح نرمال بیشتر از 15 دسی بل در دو فرکانس متوالی یا بیشتر بین فرکانس های 250 هرتز تا 8000 هرتز در نظر گرفته شد.

یافته ها: بر اساس تست های شنوایی، فراوانی کلی کاهش شنوایی 02/17 درصد بود که 6/10 درصد از نوع حسی عصبی و 4/6 درصد از نوع هدایتی بود.

نتیجه گیری: این مطالعه فراوانی بیشتر کاهش شنوایی را در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس نشان داد. این بیماران در گروه پرخطر از نظر کاهش شنوایی هستند و نیاز به بررسی های دوره ای توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی دارند.