چکیده
زمینه: روشهای پیشگیری زیادی برای کاهش عارضه شایع حاد کلیوی بعد از عمل با نتایج متفاوت استفاده شده اند. هدف مطالعه حاضر مقایسه اسید اسکوربیک و بیکربنات سدیم ایزوتونیک در پیشگیری از عارضه حاد کلیوی بعد از جراحی قلب بالغین با بای پس قلبی ریوی بود.
روش کار: در یک مطالعه بالینی، 150 بیمار بالغ کاندیدای جراحی الکتیو قلبی با بای پس قلبی ریوی در 3 گروه 50 نفره اسید اسکوربیک، بیکربنات سدیم و پلاسبو بررسی شدند. حین عمل در سه گروه به ترتیب یک لیتر سالین نرمال حاوی 500 ميلي گرم اسید اسکوربیک، 75 ميلي ليتر بیکربنات سدیم 4/8 درصد یا سرم خالص در عرض 2ساعت انفوزیون شد. مونیتورینگ تهاجمی همودینامیک و برونده ادراری حین و بعد از عمل انجام گرفت. افزایش بیش از 5/0 ميلي گرم در دسی ليتر در کراتینین (Cr) یا کاهش بیش از 25% در میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) پایه، آسیب حاد کلیوی و افزایش بیش از50% در Cr یا کاهش بیش از50% در GFR، نارسایی حاد کلیوی در نظر گرفته شد. داده های سه گروه با کمک آزمون های X2، t-test student و ANOVA مقایسه شدند.
یافته ها: پارامترهای دموگرافیک و همودینامیک حین و بعد از عمل در سه گروه یکسان بود. آسیب حاد کلیوی و نارسایی حاد کلیوی به ترتیب در 36 و 9 بیمار رخ داد که در گروه اسید اسکوربیک کمتر از دو گروه دیگر بود (به ترتیب 043/=P و 0/001=P). اثرات حفاظت کلیوی اسید اسکوربیک طولانی تر از بیکربنات بود.
نتیجه گیری: اسید اسکوربیک در مقایسه با بیکربنات سدیم یا پلاسبو نقش موثرتری در پیشگیری از عوارض حاد کلیوی به دنبال جراحی قلب با بای پس قلبی ریوی دارد.