چکیده
زمینه : وابستگی به مواد مخدر نوعی بیماری جسمی، روانی و اجتماعی است که درمان چند جانبه و طولانی مدتی را می‌طلبد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر 8 هفته تمرین هوازی بر تغییرات سطوح بتااندورفین، کورتیزول، هورمون رشد و عوامل آنتروپومتریک معتادان درحال بهبودی صورت گرفته است.
روش‌کار: در این مطالعه 30 مرد معتاد در حال بهبودی با رده سنی 25-35 ساله، بصورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و تجربی تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل هشت هفته تمرین هوازی/ سه جلسه در هفته بود که بمدت و شدت تمرین هر آزمودنی بتدریج در پایان هر مرحله افزوده می شد. اندازه‌گیری سطوح بتااندورفین، کورتیزول و هورمون رشد به کمک روش الایزا در دو مرحله پیش و پس آزمون انجام شد. از آزمون آماری تی همبسته و مستقل برای بررسی تفاوت میانگین‌های درون گروهی و بین گروهی استفاده و مقادیر از نظرآماری معنی‌دار تلقی شد.
یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی باعث افزایش معني‌دار غلظت بتااندورفین، هورمون رشد و حداکثر اکسیژن مصرفی نسبت به قبل تمرینات در گروه هوازی شد ولی غلظت کورتیزول، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن با وجود کاهش بعد از تمرین اختلاف معنی داری نداشت. همچنین نتایج آزمون تی مستقل بین گروه ها تنها در متغیر هورمون رشد معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر بیان می‌دارد با توجه به اثر مطلوب فعالیت های هوازی در افزایش سطح بتااندورفین معتادان در حال بهبودی در مراکز درمانی و کلینیک‌های ترک اعتیاد از این تمرینات بهره برده شود.