چکیده
زمینه: 1-MIT یک عضو از ایمونوگلوبین‌های سلول‌های T و خانواده ژنی موسینی MIT می‌باشد که به عنوان یک ژن مستعد کننده آرتریت روماتوئید در مطالعات گذشته گزارش شده است. هدف از انجام این پژوهش ارتباط پلی مورفیسم‌های ژن 1-MIT با میزان استعداد ابتلا به آرتریت روماتوئید در بیماران دچار آرتریت روماتوئید و افراد سالم بود.
روش‌کار: (Polymerase chain reaction–restriction fragment length polymorphism) PCR-RFLP و (Single Specific Primer-Polymerase Chain Reaction) SSP-PCR به منظور بررسی حضور پلی مورفیسم‌های سکانس‌های ژن 1-MIT در 88 بیمار مبتلا به RA و 88 سالم استفاده شد. از آزمون 2 برای بررسی فراوانی ژنوتیپ افراد و رابطه آن با بیماری آرتریت روماتوئید استفاده گردید. 0.05>P معنی‌دار محسوب شد.
یافته‌ها: فراوانی پلی مورفیسم‌های ژن 1-MIT میان دو گروه مبتلا به RA و کنترل متفاوت بود و ارتباط معنی‌داری میان این پلی مورفیسم‌ها و خطر ابتلا به بیماری RA دیده شد.
نتیجه‌گیری: این نتایج نشان داد که ممکن است پلی مورفیسم‌های232A>G و -1637A>G ژن TIM-1 با استعداد ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید در ارتباط باشد.