چکیده
زمينه: بسیاری از مکانیسم های ایمونولوژیک و التهابی نقش مهمی در ابتلا به آسم دارند. یکی از اعضای خانواده ژن رمز گذار دومن ایمنوگلوبولینی و موسینی سلول T،1-TIM در ناحیه 5q31-33 قرار دارد. ناحیه ای که ارتباط آن با سلول های T helpers2) TH2) و بیماری آلرژیک اثبات شده است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش ارتباط پلی مورفیسم های ژن 1-TIM با میزان آمادگی دچار شدن به آسم و سطح ایمونوگلوبین E تام سرمی در بیماران مبتلا به آسم و افراد سالم بود.
روش کار: (Polymerase chain reaction–restriction fragment length polymorphism, PCR-RFLP) و(Polyacrylamide gelelectrophoresis, PAGE) به منظور بررسی حضور پلی مورفیسم های سکانس های ژن 1-TIM در 200 بیمار مبتلا به آسم و 200 فرد سالم استفاده شد. از آزمون کای دو برای بررسی فراوانی ژنوتیپ افراد و رابطه آن با میزان ایمونوگلوبین E تام سرمی و بیماری آسم استفاده گردید. 05/0>P معنی دار محسوب شد.
يافته‌ها: فراوانی پلی مورفیسم های ژن 1-TIM میان دو گروه مبتلا به آسم و کنترل متفاوت بود و ارتباط معنی داری میان این پلی مورفیسم ها و خطر ابتلا به بیماری آسم دیده شد.
نتيجه گيري: یافته های ما در این پژوهش نشان داد که پلی مورفیسم های 5529A>G و -416G>C ,-5529A>G ژن1-TIM با بیماری آسم و همچنین این پلی مورفیسم ها با سطح ایمونوگلوبین E تام سرمی ارتباط معني داری دارند.