چکیده
زمینه: افزایش بیان ژن SIRT1، سبب افزایش بیان PGC1-α میشود که بیان ناقل گلوکز GLUT4 در عضله اسکلتی را تحریک میکند. هدف، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین HIIT بر بیان ژن‌های PGC1-α و SIRT1 عضله نعلی در موش‌های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش‌کار: در اين مطالعه تجربی، ٦٠ سر موش صحرایی نر نژاد ويستار با ميانگين وزن٢٠ ±٢٥٠ گرم، پس از القا ديابت به وسيله تزريق نيكوتين آميد استريپتوزوسين، به شكل تصادفى به ٥ گروه و در هر گروه ١٢ سر شامل گروه‌هاى كنترل پايه، سالم بدون تمرين، سالم با تمرين، ديابت بدون تمرين، ديابت با تمرين، تقسيم شدند. گروه تجربى، تمرینات HIIT را به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته با دویدن بر روی تردمیل اجرا کردند که از سرعت 16 به 38 متر بر دقیقه در هفته هشتم رسید. ٢٤ساعت بعد از آخرين جلسه تمرينی، موش‌های صحرایی به وسيله تزريق درون صفاقى كتامين و زايلازين بيهوش شدند و بافت عضله نعلى بلافاصله استخراج و ميزان بيان ژن PGC1-α و SIRT1 با تكنيك Real time-PCR و با مقياس سنجيده شد.
یافته‌ها: نشان داد میانگین شاخص PGC1-α و SIRT1 در بین دو گروه کنترل پایه و گروه دیابتی بدون تمرین با یکدیگر اختلاف معنى‌داری دارند. همچنین تمرين HIIT اثر معنی‌داری بر بیان ژن‌های PGC1-α و SIRT1 دارد.
نتیجه‌گیری: تمرین HIIT منجر به افزایش بیان PGC1-α و SIRT1 می‌گردد در نتيجه سبب افزایش بیان GLUT4 و حساسیت انسولینی میشود که در بهبود افراد مبتلا به دیابت نوع دو موثر است.