رضا دهقانزاده ریحانی
1,3*، مريم روشني
2، محمدرضا فرشچيان
31 1مرکز تحقیقات سلامت و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2 مركز تحقيقات علوم تغذيه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3 گروه مهندسي بهداشت محيط، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
زمينه: ورود آنتی بیوتیکها به فاضلاب و منابع آبي مي تواند منجر به گسترش باکتری های مقاوم شود و درمان عفونت های باکتریایی را با چالش مواجه سازد. بنابراين هدف اين مطالعه بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي در باکتریهای جدا شده از فاضلابهاي بيمارستاني بود.
روش کار: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، علاوه بر شمارش تعداد كليفرم ها، باسيل هاي گرم منفي، استافيلوكوك ها و باكتريهاي هتروتروف موجود در فاضلاب خروجی از سه بیمارستان دانشگاه علوم پزشكي تبريز، سوش باكتريها با استفاده از محيط هاي كشت اختصاصي، تست هاي بيوشيميايي استاندارد و با كمك کیت هایAPI E20 تعيين گرديد. آزمايش حساسيت باكتريها به آنتي بيوتيك ها با تکنیک انتشار دیسک كربي- بوئر انجام شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تفاوت قابل توجهي در تعداد و تنوع باكتريها در فاضلاب خروجي از بيمارستانهاي مورد مطالعه وجود دارد. كلبسيلاها، استافيلوكوك ها و انتروباكترها داراي بيشترين فراواني بودند. مقاومت آنتي بيوتيكي در باكتريهاي ايزوله شده بين صفر تا 67% بود. ميانگين مقاومت به آنتی بیوتیک های مورد مطالعه 40 تا 57% و بيشترين ميزان مقاومت در گروه پني سيلين ديده شد. به جز براي انتروباكترها در ساير گونه ها تفاوت در مقاومت دارويي در بين بيمارستانها قابل توجه بود.
نتيجه گيري: فاضلاب بیمارستانی منبع مهم ورود باكتريهاي مقاوم به آنتي بيوتيك ها به محيط است و فراواني باكتريها و الگوي مقاومت در ايزوله ها با توجه به نوع بيمارستان و تغيير خصوصيات فاضلاب متفاوت مي باشد.