مقایسه تأثیرتمرین هوازی، مکمل‌سازی عصاره گياهي مرزنجوش و ترکیب آنهابرنشانگرهای فشار اکسایشی و التهابی درموش‌های صحرایی

چکیده

زمینه: استفاده از مکمل‌های گياهي مانند عصاره مرزنجوش به عنوان روشی برای تعدیل پاسخ اکسایشی ناشی از فعالیت ورزشی پیشنهاد شده است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر 12 هفته تمرین هوازی، مکمل‌سازی عصاره مرزنجوش و ترکیب آنها بر نشانگرهای فشار اکسایشی و التهابی در موش‌های صحرایی بود.

روش­ کار: در مطالعه تجربی حاضر، 40 موش صحرایی نر‌ در چهار گروه کنترل (سه ماهه و شش ماهه)، مرزنجوش، تمرین و ترکیب تمرین و عصاره جایگزین شدند. تمرین شامل 12 هفته تمرین هوازی 5 روز در هفته در 80-75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه روی نوارگردان بود. همچنین، مکمل‌سازی مرزنجوش شامل دریافت عصاره اتانولی مزرنجوش بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه‌ تمرین نمونه خونی برای تعیین سطوح مالون دی‌آلدئید (MDA)، ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC)، سوپراکساید دیسموتاز (SOD) و پروتئین واکنش‌گر-C (CRP) گرفته شد و با استفاده از روش الایزا سطوح آنها اندازه‌گیری شد. داده‌های حاصله با روش تحلیل واریانس دوراهه و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند (05 /0>P).

یافته‌ها: غلظت SOD در هر سه گروه تجربی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود و در گروه تمرین به طور معنی‌داری بیشتر از گروه مزرنجوش و ترکیبی بود. همچنین، غلظت MDA و CRP در هر سه گروه تجربی کمتر از گروه کنترل بود (05 /0>P). به علاوه، غلظت TAC تنها در گروه تمرین به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. همچنین، غلظت CRP در گروه ترکیبی به طور معنی‌داری کمتر از گروه تمرین و مرزنجوش بود.

نتیجه‌گیری: به ­نظر می‌رسد استفاده از مکمل‌سازی عصاره مرزنجوش در کنار تمرینات ورزشی هوازی با افزایش توان ضداکسایشی و کاهش تولید ROS به کاهش فشار اکسایشی کمک می‌کند.