مقایسه تأثیر چهار هفته تمرین سنگ‌نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر میزان فاکتور رشد اندوتلیالی عروق و هورمون رشد سنگ‌نوردان نخبه

چکیده

زمینه: آنژیوژنز و افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی یکی از تغییرات فیزیولوژیک احتمالی طی تمرینات محدودیت جریان (BFR) است. لذا، هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته تمرین سنگ‌نوردی با BFR بر سطوح فاکتور رشد اندوتلیالی عروق (VEGF) و هورمون رشد (GH) سنگ‌نوردان نخبه بود.

روش‌کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، بصورت هدفمند 26 سنگ‌نورد نخبه در دامنه سنی 30-25 سال، درصد چربی 14-8 درصد و حداقل 4 سال سابقه تمرینی به صورت تصادفی در دو گروه تمرین سنگنوردی با BFR و تمرین بدون BFR قرار گرفتند. قرارداد تمرینی شامل سه جلسه در هفته به مدت 4 هفته صخره نوردی با شدت 80-60 درصد درجه سختی مسیر انجام شد. فشار کاف برای بازوها در مراحل اجرای سنگ‌نوردی بین 40 تا 100 میلی‌متر جیوه بود. دو مرحله خونگیری در حالت پایه قبل و 24 ساعت بعد از اتمام پروتکل تمرینی جهت تعیین سطوح سرمی VEGF و GH اخذ شد. در نهایت، داده‌های حاصله با استفاده از آزمون آزمون‌تی مستقل و همبسته در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: پس از چهار هفته تمرین سنگ­نوردی با BFR سطوح پایه VEGF و GH، افزایش معنی‌داری را نشان داد (p<0.05). با این حال، سطوح پایه VEGF و GH پس از تمرینات سنگ­نوردی بدون BFR تغییر معنی‌داری نداشت.

نتيجه­ گیری: به نظر می‌رسد تمرینات سنگ‌نوردی همراه با محدودیت جریان خون با افزایش VEGF و GH بتواند افزایش رگ‌زایی را به دنبال داشته باشد.