چکیده
زمینه: هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر یک هفته مکمل سازی سیترولین مالات (Cit)، ال-آرژنین (Arg) و ترکیب آنها (Arg+Cit) بر مقادیر کراتین کیناز (CK)، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و پروتئین واکنش گر-C (CRP) مردان کشتی گیر بود.
روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی، 40 کشتی گیر باشگاهی (سن، 25-19 سال؛ وزن، 90-60 کیلوگرم و درصد چربی 12-20 درصد) انتخاب و براساس دو شاخص هوازی (شاتل ران) و بی هوازی (تست رست) در چهار گروه مکمل سازی یک هفته ای Arg، Cit (چهارگرم از هر کدام در روز)، ترکیب Arg و Cit (دوگرم از هر کدام در روز) و دارونما (دکستروز) قرار گرفتند. در ابتدا، پس از نمونه گیری اولیه خونی (یک ساعت قبل از آزمون) همه کشتی گیران آزمون شبیه ساز کشتی (شامل دو مرحله سه دقیقه ای پدال زنی با چرخ کارسنج دستی با بار 10 گرم/کیلوگرم/وزن بدن با استراحت 30 ثانیه ای بین دو آزمون متوالی) را اجرا کردند و سپس نمونه خونی ثانویه پنج دقیقه بعد از آزمون از آنها اخذ شد. بعد از یک هفته مکمل سازی مجدداً پروتکل تمرینی و اخذ نمونه های خونی تکرار شد تا میزان CK، LDH و CRP آنها مشخص شود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که پاسخ ورزشی CK در گروه های سیترولین مالات و ترکیبی به طور معنی داری کاهش یافته بود ( 0/05>P) اما تغییر آن در گروه ال-آرژنین معنی دار نبود ( 0/05 <P ). با این حال، هیچکدام از مداخلات مکمل سازی باعث تغییر معنی داری در پاسخ ورزشی LDH و CRP به آزمون رقابت شبیه سازی کشتی نشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد مکمل سازی سیترولین مالات به تنهایی یا ترکیب آن با ال-آرژنین ممکن است باعث کاهش برخی شاخص های آسیب عضلانی ناشی از رقابت کشتی شود.